Rino Serra/Tèra mìa/12

Da Wikisource.

Rondolin-a[modifiché]

Catje là le rondolin-e
Anche st'ani son rivà,
Ven-o giù da le colin-e
E svolasso dzor dij prà.

L'é na festa assé giojosa
Tut un crij ed vera alegrìa
Nòstra r6ndola se sposa
Col prim temp e così sìa.

Vòla sù 'nt l'azur del cel
Quasi nià dal bleu profond,
Quand te smija mach pì 'n grane!
Torna lesta 'nt el nòstr mond.

Ras a tèra rondolin-a
Fasend stiribàcole,
Passa aranda la cassin-a
Peui 'n mes a tarabàcole;

L'é giojosa nòstra amisa
E an pòrta 'I cel seren,
Pòrta via la nebia grisa
E 'I bel temp apress a-i ven.

Tuti j 'ani mi la speto
Sta cara bestiolin-a
E ant l'invem mi im ripeto ...
Vnirà la rondolin-a?

A-i é 'l sol ant l'asur dla prima,
Pica doss ant el giardin
E dl'invem pian pian a lima
Tuti auanti ii vei sagrin.

Rondolin-a l'é portasse
Lì da fianch a mè pogieul
Tut d'antom a l'é guardasse
E 'd fé 'I ni lì certo veul:

Falo pura rondolin-a
Fala pura la toa nià
Sta pur certa che 'n cassin-a
Pròpi gnun desturberà.

(Fervé 1995)