Rino Serra/Le fior dël mal/123
CXXIII. La mòrt ëd j'artìsta
[modifiché]Ma quante vòlte i duvrai sopaté ij mè sonaj
Basand toa front bassa, arnosa caricadura?
Për piché 'nt ël segn ëd mistica natura,
Quanti, oh mè pòrta dard, giavelòt perderai?
Noi consumeroma nòste ànime an sutij complòt
E dësbleroma pì 'd na pesanta armadura,
Prima 'd contemplé la granda Creatura
Con l'infernal anvìa ch'a n'emp ëd sangiut!
A-i son coj che ij sò Idoj l'han mai conussù 'd sicur
E certi scultor danà e da l'onta bolà,
Che 'l pét e la front lor medesim a l'han martlà,
Mach na speransa, Campideuli dròlo e scur!
E che la mòrt caland-se coma un sol novel,
A farà dësbandì le fior dël sò servel!