Rino Serra/Le fior dël mal/107
CVII. Ël vin dël solitàri
[modifiché]Lë sguard singolar ëd na dòna galanta
Ch'a sghìa 'nvers noi coma 'n bel ragg bianchegiant
Che la lun-a ondegianta a manda al lagh tramblant,
Cand chila a veul bagné soa blëssa indolenta;
L'ùltim sachèt dë scu 'nt ij dij d'un giugador;
Un basin libertin dla màira Adelin-a;
Ël son ëd na musica snervanta e fin-a,
Istessa al crij lontan ëd l'uman dolor,
Tut sòn a val pa, o botelia përfonda,
Ij balsam penetrant che toa pansa feconda
A guèrna al cheur alterà dël poeta pio;
Ti 't jë verse, speransa, gioventù e vita,
-E l'orgheuj, col tesòr che lë strasson pa a chita
E che an rend trionfant ëdcò istess a Dio!