Rino Serra/Le fior dël mal/106
CVI. Ël vin dël sassin
[modifiché]Mia dòna...mòrta, i son liberame!
I peuss donca bèive a volontà.
Cand sensa un sòld i rivavo a ca,
Ij sò crij a l'han sempe sfibrame.
Parej d'un re i son sodisfàit;
Aria pura, ël cel maravija...
A l'era un'istà parija
Cand ëd chila an-namorà i son ëstàit!
La sej afrosa ch'am fà a tòch
A l'avrìa damanca për calmesse
Ëd tant vin quant a peussa ëmpisse
Soa tomba; e 'd sicur l'é nen da pòch:
I l'hai campala al fond d'un poss
E dzor a chila i l'hai possà
Tute le pere che l'orlo a l'ha.
-Vreman, i la dësmencerai së peuss!
E an nòm dij tënner giurament
Dont gnente a peul dëstachene
E peui për torna arconciliene
Ëd nòsta cioca coma ai bej temp,
I l'hai ciamaje n'apontament,
Na sèira, ant na strajola scura.
L'é vnùita! Fòla creatura!
Noi i soma tui pì o meno deficent!
A l'era ancora bela, na cita,
Anche se straca! E mi dabon,
I-j volìa tròpa, tanta bin! Për lòn
I l'hai dije: "Via da sta vita!"
Pa gnun a peul capime, un sol
Fra sti cioch, përson-e stupide,
L'ha sugnà an soe neuit mòrbide
Ëd pudèj fé dël vin un linseul?
Ma costi ciocaton corassà
A son come le machine 'd fer,
Mai ha l'han conossù l'amor ver,
Né ant l'invern e manch ant l'istà.
E con ij sòi nèir ancantament,
Soa coalera infernal d'alarme,
Soe fiale 'd velen, soe lerme,
Soi rumor ëd chèine e d'òssament!
-Lìber e solitari i sarai!
Stassèira peui i sarai cioch mòrt
Ancor, sensa pan e sensa rimòrs,
Mi për tèra dosman im cogeraj
E i durmirai com un can!
Ël chèr da la roa pesantìa
Che pere e pàuta a carìa
E 'l vagon anrabià vreman
Ch'am crasa la testa maledìa
E ch'am taja sens'àut për metà
E 'd Dio còsa mai am n'anfà
E dël diav, ëdcò dl'eucaristìa!