Rino Serra/Le fior dël mal/104

Da Wikisource.

CIV. L'ànima dël vin[modifiché]

Na sèira, l'ànima dël vin an bote soasìe
A cantava: "Òm vers ti posso, o car dësardità,
Drin a sta mia përson ëd véder e vermije
Siralache, un cant pien ëd lus e fraternità!

I sai bin che pen-a, an sla colin-a càuda
Tuta fiame, che 'd sudor, quant sol cusent
Për deme l'ànima e feme nasse da toa fàuda;
Mi i sarai pa malarconossent ni malfasent,

Përchè i preuvo na gòj infinìa combin ch'i tomba
Ant la gola d'un òmo bin strach dël travaj
E sò càud pét a l'é sens'àut na dossa tomba
Doa mej che 'n mie frèide cantin-e im truveraj.

It jë sente ij refren ëd le duminiche andà
E la speransa gasojé an mè sen palpitant?
Ij ghëmmo 'n sla tàula e le manie 'nvertià,
Ti t'im glorificheras e it saras content e tant;

Lë sguard ëd toa fomna rapìa 'nvischerai;
A tò fieul i rendrai la fòrsa e ij sò color
E për sto dlicà atleta dla vita i sarai
L'euli ch'anduris ij muscoj ai lotador,

An ti i drocherai, ambròsia vegetal,
Gran pressios sparpajà da l'etern sëmnador,
Përchè a-i nassa la poesìa da nòstr amor sensa egual
Ch'a s'àusserà vers Dio coma na ràira fior!"