Rino Serra/Le fior dël mal/096
XCVI. Ël gieugh[modifiché]
Sle poltron-e scolorà 'd cortisan-e veje,
Palie, parpèile colorà, euj ësmorfios, fataj,
Sivëttand e fasend da soe màire orije
Robaté 'n dindinament ëd pere e 'd metaj;
Antorn a vej tapiss ëd face sensa làver,
Làver sensa color, massëlle con dent mancant
E 'd dij agità da na grand infernal frev,
Fogné la sacòcia veuida o 'l sen frissonant;
Na fila 'd pali lampadari sot plafon schifos
E lampade smisurà a projëtto ij sò ciairor
Sota front sombre 'd poeta giumai famos
Ch'a ven-o a dësperde ij sò sagnant sudor;
Cost a l'é 'l nèir quàder che 'nt un seugn ëd la neut
L'hai vist dëslupesse sota mè euj andvin.
Mi medesim ant l'àngol ëd la gròta mut,
L'hai vist-me pogià, frèid, mut, che 'nvidiavo da bin,
A cola gent, la passion tacant invidiavo,
Ëd veje putane la funeraria alegrìa,
Tui gajardament, an facia a mi a traficavo,
L'un ël sò vej onor, l'àutr soa blëssa svanìa!
Mè cheur s'é spaventasse 'nt l'invidié 'sti pòvr òm
Ch'a coro vers l'abiss ëspalancà con fërvor,
Che sodisfàit ëd sò sangh, a preferisso sòn:
Al gnente l'infern e a la mòrt ël dolor!