Rino Serra/Le fior dël mal/088
LXXXVIII. A na mandianta rossa[modifiché]
Bianca fija dai ross cavej,
Dai përtus ëd tò vestì as vej
Povertà ch'at carëssa
E anche blëssa,
Për mi, poeta dlicà
Tò còrp giovo e malandà,
Tut na macia 'd rossor,
A l'ha soa dossor.
Ti 't pòrte ij tò sòch pesant
E an manera galant,
Pì che argin-a romansà
Soe scarpe vlutà.
Se 'n superbi vestì real,
At calèissa 'n pieghe pa mal,
An leu dij tò curt strassèt
Dë dzor dij garèt;
Al pòst ëd caussèt forà
Al piasì d'angorde beicà,
Su toa gamba 'n pugnal d'òr
Lusèissa 'ncor;
E che 'd grop mal tacà
Mostrèisso për ij nòstr pecà
Ij tòi bej sen radios
Coma euj giojos;
E për ti, dëspatanué
As faso ij tò brass preghé,
Ch'arfudo a colp rabios
Ij dij malissios,
Perle 'd bel'eva bleu
Sonèt ëd magister Bellau
Ch'a t'eufro ij tò spasimant
Motobin pressant,
Servilism dij rimador
Ch'at don-o ij sò caplavor
Vardand toa scarpa ch'a cala
Da sot la scala,
Pagèt motoben vagh d'asard
Quanti sgnor quanti Ronsard
A spierìo ij tò frèsch nì
Për ël piasì!
An tò let doa t'arviri
J'é pì 'd basin che 'd liri
E it piegherai a volontà
Ëd pì d'un Valois!
-Anvece it vas mendicant
Quàich vansoiro 'ngombrant
Sla seuja 'd quàich Véfour
Da crosiera àor;
It vas ësbirciand ëd bisó
Da vint e neuv sold e pro
Mi peud gnanca, oh! Pardon!
Fetne 'n sol don.
Va donch sens'àutr ornament,
Përfum, perle e diamant,
An toa nùa mairëssa,
Va o mia blëssa!