Rino Serra/Le fior dël mal/072
LXXII. Ël mòrt content
[modifiché]Ant un teren pien ëd lumasse e bin grass
Mi i veuj feme na tampa ch'a sia bin fonda,
Doa i peussa a piasì stende ij mè òss
E deurme 'nt la dësmentia 'mé pess-can ant l'onda.
Ij testament e anche le tombe i sai odié;
Pitòst che dal mond, na lerma imploré im lassa,
Vivent, am piaserìa 'd pì ij cornajass anvité
A sagné tui ij tòch ëd mia spòrca carcassa.
O verm! Nèir compagn sensa orije e da j'euj assent,
Ij vëdde vnì 'nvers voi un mòrt lìber e content;
Filòsofi viveur, fij dla marseugna pura,
Travers mia rovin-a andé donca sensa rimòrs,
E dime se a-i é ancor quàiche tortura
Për sto vej còrp sensa ànima e mòrt tra ij mòrt!