Rino Serra/Le fior dël mal/011
XI. LA DËSDITA
[modifiché]Për solevé 'n pèis parej,
Sisifo, a-i vurerìa tò ardiman!
Bin travajand ëd cheur e tan,
L'art l'é longa e pì 'd temp bzògna avej.
Leugn da seporture famose,
Vers un simiteri apartà,
Mè cheur coma 'n tamborn velà
Va batend marce pòch giojose.
Vàire giòje a deurmo bin quatà
Là 'nt lë scur e dësmentià,
Bin lontan da sape e sonde;
Pì 'd na fior a sbarda con regret
Sò përfum doss coma 'n segret
Ant le solitudin përfonde.