Rino Serra/Le fior dël mal/007
VII. LA DEA MALAVIA
[modifiché]Ahidé! Còsa ‘t l’has stamatin pòvra dea mia?
A son pien ëd vision ëd la neuit ij tò euj creus,
I vëdd man a man rifless su toa facia, sia
Folairà che oror, motobin frèid e silensios.
Ël servan tut reusa e ‘l vërdastr ës-ciav
Pàu e amor da soe urne a l’han versate?
L’angossa d’un pugn dëspòtich e pì nen ës-ciav
Al fond d’un favolos Mintorn a l’ha nijate?
Vurerìa che l’odor ëd salute svaporand,
Tò sen, ëd fòrt pensé andèissa praticand
E che tò sangh Cristian a sgorghèissa cadensà
Come ij tanti son ëd silabe dl’antichità,
Andoa a regno altërnand-se ‘l pare ‘d canson
Febo, ëdcò ‘l grand Pan lë sgnor dij mësson.