Rino Serra/Garcia Lorca/009
BALADA ARNOSA
[modifiché](Cita poesìa)
Mè cheur l’é na farfala,
Bravi cit dël pra!
Che pijà da l’aragn gris dël temp
A l’ha ‘l pòlin fatal dël disingani.
Da cit i l’hai cantà come vojàutri,
Bravi cit dël pra,
I l’hai liberà mè sparvié con le tëmmibij
Quatr onge da gat.
I son passà për ël giardin ëd Cartagena
Anvocand la verbena
E i l’hai përdù l’anel ëd mia fortun-a
Ant ël passé un rì ‘nmaginari.
Son ëstàit cavajer
Ant un-a frësca sèira ‘d magg.
Chila a l’era alor për mi l’andvinaja,
Stèila bleu dzor mè pét antregh.
I l’hai cavalcà pian pianin anver ij cej.
A l’era na dominica d’erba médica.
E i l’hai vist che ‘nvece ‘d reuse e garòfo
Chila a tranciava liri con soe man.
Mi i son sempe stàit tranquil,
Bravi cit dël pra!
Ël “chila” dël Romance am campava
Un seugn bin ciàir:
Chi a-i sarà a cheuje garòfo
E le reuse ‘d magg?
E përchè a la vëdran mach ij tò cit
A caval ëd Pegaso?
A sarà l’istessa che ‘nt le balade
Arnosament i ciamoma
Stèila, sùplicand-la ‘d seurte
A balè ‘nt ij camp?…
Ant l’avril ëd mia fantasìa i cantavo,
Bravi cit dël pra,
La “chila” ampenetrabil dël Romance
Doa a seurt Pegaso.
I disìa ‘nt le neuit arnose
Dël mè amor ignorà,
E la lun-a lunera, che soris
A l’avìa tra ij làver!
Chi a-i sarà a cheuje ij garòfo
E le reuse ‘d magg?
E ‘d cola citin-a tant bela,
Che soa mare l’ha sposà
An col canton ëstërmà dël simiteri
A durmirà sò faliment?
Mi sol con mè amor pa conossù,
Sensa cheur, sensa pior,
Vers ël tèit ampossibil dij cej
Con un grand sol për baston.
Sta tristëssa an fà ombra
Bravi cit dël pra,
Coma a ‘rcòrda dosman ël cheur
Ij di tant lontan…
Chi a-i sarà a cheuje ij garòfo
E le reuse ‘d magg?
Granada, avril 1918