Orassion e liturgìe piemontèise/Decàlog

Ël Decàlogo (Ij Des Comandament)

Mi, ël Signor, i son tò Dé, col ch’a l’ha fate seurte da la tèra d’Egit, da la tèra andoa ti j’ere në s-ciav.

Ël Decàlogo (Surtìa 20)
I. ³It l’avras nen d’àutri dio dëdnans a mi.
II. ⁴Ti it faras nen ëd mistà scurpie ò na quai smijansa dle còse ch’a stan sù an cel, o an sla tera o sot-tèra. ⁵Ti ‘t butras nen an ginojon dëdnans a cole ròbe-là për adoreje, për che mi. ël Signor, i son un Dé gelos, ch’a castiga la colpa dij pare an sij fieuj fin-a la tersa e la quarta generassion ëd coj ch’am arnègo. ⁶e che smon-a soa benevolensa a mila ‘d generassion ëd coj ch’am veulo bin e ch’a ubidisso ai mè comandament.
III. ⁷I dovraras nen ël nòm dël Senior fòra ‘d leu, përché ‘l Signor a lassara nen andé ampunì chionque a dovra ‘l nòm dël Signor fòra ‘d leu.
IV. ⁸It visaras dël dì ‘d Saba e lo ten-ras da cont coma ‘n dì fòravìa. ⁹Ti’t podras travajé ses dì e fé an coj dì-là tut ël tò travàj, ¹⁰ma ël dì ch’a fà set a l’é ‘n dì consacrà a Nosgnor tò Dé. An col dì lì i faras nen dij travaj, nì ti, nì té fieul, nì toa fija, nì tò servidor, nì toa serventa, nì toe bestie, nì ‘l forësté ch’a stà an toa cà. ¹¹Përchè an ses dì Nosgnor a l’ha fàit ij cej e la tèra, e ‘l mar e tut lòn ch’a-i stà, e a l’ha arposasse ant ël dì ch’a fà set, parèj che Nosgnor a l’ha benedì ‘l Saba e a l’ha consideralo fòravìa coma un dì sant.
V. ¹²Rend onor a tò pare e a toa mare, parèj che ti’t peussa vive motobin d’agn an sla tèra che ‘l Senior tò Dé at dà.
VI. ¹³It sassineras nen.
VII. ¹⁴It comëttras nen d’adulteri.
VIII. ¹⁵It robaras nen.
IX. ¹⁶It rendras nen na fàussa testimoniansa contra n'àutr.
X. ¹⁷It susneras nen la cà ‘d n'àutr. It susneras nen la fomna ‘d n'àutr, nì sò servidur, nì soa serventa, ni sò beu, ni sò aso, ni 'd ròba qualsèssia ch’a sia 'd n'àutr.

Artòrn a: Orassion e liturgìe piemontèise