Orassion e liturgìe piemontèise/Benedictus

Da Wikisource.

Artorn


Ël Benedictus (ël cant ëd Zacarìa, Luca 1:68-79)[modifiché]

68"Ch'a sia benedì Nosgnor, ël Dé d'Israel, përchè ch'a l'ha visità e liberà Sò pòpol, 69e përché a l'ha fane seurte un Salvator potent ant la cà 'd David, sò servitor. 70Conforma lòn ch'a l'avìa nunsià dai temp antich për la boca 'd Sò sant profeta, 71ch'i sarìo stàit salvà dai nòstri nemis, da le man ëd tùit coj ch' an veulo mal. 72Nosgnor a l'ha falo për mostré ai nòstri antich soa misericòrdia e për arcordesse 'd soa santa aleansa, 73ël giurament ch'a l'ha fàit a Abraham nòstr pare. Costa aleansa a a promet d’acordene che 74nojàutri, liberà da le man dij nòstri nemis, i Lo servirìo sensa timor, 75con santità e giustissia dëdnans a chiel, për tùit ij nòstri dì. 76E ti, pcita masnà, it saras ciamà 'l profeta dël Pì-Àut, përché ti 't andras dë 'dnans a Nosgnor për pronteje la stra[1], 77e për dé la conossensa dla salvëssa a sò pòpol ant la remission dij sò pecà. 78Grassie a la bontà misericordiosa 'd nòstr Dé, la lus matinal dël cél a l'é 'n camin ch'a seurt d'impit an sù nojàutri, 79për anluminé coj ch'a stan ant ël top e a l'ombra dla mòrt e për guidé ij nòstri pas an sël sënté dla pas".

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. Malachia 3:1.

Artòrn a: Orassion e liturgìe piemontèise