Milo Bré/Tèra dij mè vej

Da Wikisource.

Artorn a la tàula


Tèra dij mè vej[modifiché]

J'é nen d'asfalt sla tèra dij mè Vej
dova la smens argita a 'l gran madura...
Sla tèra dij mè Vej fin-a le pere
a san porté na fior.

Ant ij mè euj la tèra dij mè Vej
svanta ij color ëd le stagion amìe
e a fassa d'arcancej le pian-e e ij mont
coma d'ansëgne antiche.

Ant ël mè sangh la tèra dij mè Vej
fonga le rèis robuste dla soa sava
e a versa la burià 'd sòi fium an pien-a
e tut mè còrp arson-a.

La tèra dij mè Vej sola ardità
che 'l Cel a l'ha signame andrinta a l'ànima,
ricama ij sò paisagi an sla mia vita
e 'l sol më sfrisa an cheur.

Më spërfondo ant la tèra dij mè Vej
coma smens d'una primavera neuva
dal creus dij sorch aussand anvers l'avnì
mè crij farà d'amor.

O Creator dla tèra dij mè Vej,
tron-a ant mia vos l'arciam che 'l cheur më stenz
përchè ij mè frej am sento e i sia nen sol
a cudì l'ardità!
Frej ëd Piemont, mia vos vë s-cianco an lerme.

Përchè i sente con mi 'l savor dla tèra
dla tèra 'd nòstri Vej