Milo Bré/Seugn

Artorn

---

Seugn

Sot na svantà ’d maleur
a m’é sarasse ’l cheur,
e i vad sercand an cel
la pas d’un di pì bel;

i vad pensand ai di,
quand t’j’ere vsin a mi,
quand con ël tò soris
tut pien ëd Paradis

’t pasiave ij mè sagrin.
Òh mama, tò gognin
coma a stasìa bin
quand ch’it j’ere davsin!

Ma adess che sì sla tèra
l’é restà sol... na guèra,
con na svantà ’d maleur
a l’ha saraje ’l cheur.

E i vad sercand, lassù,
travers al cel pontù,
trames le mila stèile,
l’ùltim sospir che antlora,
sarand le toe parpèile,
ant l’ùltima toa ora,
it l’has mandà për mi,
ch’i j’era lontan da ti!

Òh mamin-a, përchè
l’hai nen podulo pijé
ant l’ùltima toa ora
ël tò sospir d’antlora?

I vad sercand, lassù,
la pas ch’i l’hai përdù;
i vad sercand, sla fiusa
dë scancelé ’l ringret
che drinta al cheur am brusa.

E i vad... i vad... lassù
trames al cel pontù...
e i vad... an Paradis,
bel come ’l tò soris!

E it vëddo tuta bela,
rijenta, splendrienta,
che gnun-a t’é sorela,
coma, trames le stèile,
la stèila matinera.

Òh mama, mama mia,
sent tò gognin ch’a sclama...
sent tò citin ch’at ciama...
Òh mama, mama mia,
tant volonté i vnirìa...
Prega Nosgnor për mi,
prega Nosgnor ch’am pija,
òh mama, mama mia!

E ’l seugn a l’é passà...
Na stèila an cel lusìa,
che adess a l’é cascà...