Milo Bré/Invern

Da Wikisource.

Artorn a la tàula


Invern[modifiché]

An cel: ij nebion
combato co’l vent,
as saro, a së s-cianco,
al sofi potent,

së squarso... e ’l pòr sol
a guarda, a saluta
për l’ultima vòlta,
da ’n mes dla gran vòlta

dël cel... e peui sol
darera ai nebion!
Sui mont: na tormenta
sgiafela rabiosa,
’nt la pas misteriosa
dij brich e valon,
le rampe ambiancà
dla fiòca calà!

Sla pian-a geilà:
a sofia insistenta,
na bisa potenta
ch’a taja la facia
e a smija contenta
’d fé seufre la gent...
Dal cel, con ël vent
na nebia a sfrisin-a
sutila, sutila...
për tera, la brin-a!