Milo Bré/An mes a l'erba

An mes a l'erba[modifiché]

An mes a l’erba i veuj fonghé latesta
e sente bate ’l cheur dla tèra mia
- fedel compagn dël gril e dla furmija -
i veuj arvive la passion ch’am resta.
Splendor dë spi ant ël cel, odor d’amson;
al son dij ciòco dij cavaj ch’a passo,
j’avije a van contand le fior ch’a nasso,
tramola ant l’aria l’onda ’d na canson.
Stendù për tèra, che ij mé vej amsento
come ambrancà a la Cros dl’antica tomba
mé cheur a ciama e l’ànima a j’arbomba...
«Mie man të strenzo e j’onge mie at tormento
tèra sugnà, mare regin-a e faja»;
e mi ’m consumo ant la mia bin servaja.