Michel dij Bonavé/Stòrie d'ordinaria portierìa/Pàgina 7
| ←Pàgina 6 | Stòrie d'ordinària portierìa |
PETRONILLA: - Nilla... la toa Nilla... la gazzella saltellante... -
A fà ’d sàut an sël palch sènich.
PETRONILLA: - Corre dal suo spasimante... -
As fërma ’d colp, a pija an man sò faudal nèir e a lo guarda.
PETRONILLA: - Gazzella?...
Ma lòn ch’a sarìa na gazzella?...
Che bestia ch’a l’é mai?...
Mi i lo sai gnanca... la sola ch’i conòsso a l’é cola dij celerin ëd la Polissìa...
- A mostra al pùblich sò faudal -
... costa a l’é la vera pel ëd la gazzella... la pel nèira ’d na portiera... e... andoa ch’a l’é sò spasimant?
- As rivòlgg al pùblich -
Disemlo vojàutri andoa ch’a l’é!
Chi ch’a l’é?...
Mi i lo sai nen... mi i lo sai nen... mia vita... mia vita a l’é tuta sì... andoa ch’i lo treuvo ’l temp për lë spasimant? -
A torna butesse a còl ël faudal, as gropa ij cavèj ant ël folar, a arpija soa ramassa e a la mostra coma un sìmbol.
PETRONILLA: - A l’é cost-sì mè spasimant!...
Mè moros...
La portiera a l’ha nen temp për pensé a l’amor... për fesse na famija... o ch’al l’ha da prima, dësnò... ciao nineta!...
Sara pura l’uss sël muso dl’amor... ambelessì a-i é nen pòst për ti!...
S’a riva nen con la pòsta o ij pachèt quand ch’a l’é che Nilla a peul saré botega e andé a sërché un moros?
«Nilla a podrìa feme un piasì?»
«Nilla, nèh che stassèira an ten Fufi mentre che noi i andoma a teatro?»
«Nilla, nèh che chila dumìnica a peul andé a sarene le fnestre s’as buta a pieuve?»
«Nilla, noi i partoma për le ferie nèh che chila an bagna le piante sël pogieul e an ten la pòsta?»
«Tòta Nilla! Ch’a fasa cont che sò servissi a l’é ’d di e ’d neuit... mi i la pago për sòn... e ch’a s’arcòrda che s’a ven malavia o a veul andé via da la portierìa a deuv buté quaidun a sò pòst... e ch’a sia gent fidà coma ch’as deuv!...
E as capiss che mi i pago gnun d’àutri che chila... ch’as rangia!...».
Tutun bele Nilla a l’avrìa ’l drit d’esse na fomna normal... ëd vive na vita normal... coma j’àutre fomne... e fin-a...
ëd dé un mordijon a l’amor... nopà Nilla a l’é sì ch’a canta... a canta coma n’osel an gabia... a canta nen d’amor, ma a canta ’d rabia... -
As buta a canté «Polvere» (coma prima a basto pòchi vers e a peul andé bin ëdcò na registrassion).
Polvere,
e nient'altro che polvere,
ecco soltanto che cosa rimane
di questo amor.
Le labbra frementi,
di baci tremanti che amavo di più,
ancora le cerco, ancora le voglio.
Ma dove sei tu?
Solamente la polvere
ed il gelo nell'anima
è tutto quanto mi resta d'un sogno
che più non c'è.
E cadono le foglie
nel povero giardino,
il vento le raccoglie,
le porta via, lontan, lontan.
È polvere di foglie,
è polvere d'amore,
è polvere di sogni
sognati invano, vissuti invan.
A guarda ’nt na diression fòra da la portierìa.
PETRONILLA: - Varda-lì...
monsù Pagliolico a seurt con soa Balila color Bareul... a
va a fé na consëgna... sël pòrta-bagagi a-i é la facia rijenta ’d Presbitero con na testassà ’d crajon colorà...
da l’àutra part a-i son ij doi vejòto dla Venchi-Unica...
se i-j guardo im sento veja ’dcò mi...
veja sensa avèj vivù... gnente an fòra ’d costa portierìa...
veja...
destinà a sparì coma n’àutra fëtta ’d costa sità...
veja...
ëdcò Nilla a l’é vnuita veja...
quand ch’a sarà pì nen bon-a për manten-e duverta la portierìa e a andrà a vende le candèile a la Consolà e...
coma ij vej...
i speterai che un bel di am pòrto via...
nen con la Balila...
ma ansema a lë mnis!
Mentre che Nilla a l’é parèj sugnanta as sent tambussé a la pòrta. Chila as dësvija da sò seugn e lesta a va a duverté an butandse mej a pòst ël faudal.
PETRONILLA: - Òh!... Ma a l’é chiel monsù Cavajer Petitti!
Ch’a intra, ch’a intra... tant i-i son mach mi... - a fà finta dë scoté lòn ch’a-j dis l’àutr - a l’ha pressa?
Eh sì, chiel a l’ha sèmper pressa... as capiss pro... con tuti j’afé ch’a l’ha da cudì...
A deuv deme na litra?...
Për mi?
A sarà na bela sorprèisa i spero... miraco na gratifica o n’aument dë stipendi opura... opura... -
As fërma an ëscotand lòn ch’a dis monsù Petitti…
PETRONILLA: - Con n’espression frapà -
A son nen ëd bon-e neuve... ch’am disa... a l’é la litra ’d licensiament... për mi?... Ah... pròpi për mi... chiel a l’ha decidù ‘d gavé costa portierìa e buté fòra, an sël porton, un bel sitòfono... un ëd coj-lì modern con la placa e ij boton ëd loton lusent e ij nòm ch’as leso ’dcò ’d neuit con na lus da andrinta...
A tas për un moment. A smija quasi vorèisse buté a pioré, ma tut ant un nen a s’arpija...
PETRONILLA: - Ch’a speta un momentin neh!... I l’avrìa ’dcò mi na sorprèisa për chiel...
Tuta afarà a va a pijé cola scàtola ’d cartron pogià da quàich part. A la pòrta an sla pòrta e a la smon a monsù Petitti...
PETRONILLA: - Semper an tenend la scàtola an man -
A veul savèj lòn ch’a l’é?
Ma che curios ch’a l’é chiel monsù Cavajer!...
A ved, mè car Cavajer...
mi i son Nilla...
e i faso la portiera an cost palass da un bel fàit d’ani, chiel a lo sà nò?...
Ebin... tutun che mi i faso la portiera an cost palass... ch’a l’é nen un palass coma j’àutri... nò... cost a l’é nen un palass normal, a l’é ’l Dòm ëd Milan!...
Na baraonda, na babilònia, a l’é pess che ’l mërcà ’d Pòrta Palass!...
Ebin... mi i son nen dël tut fòla... mi i vëddo bin coma ch’a gira ’l mond... coma ch’a cambio le còse e le situassion...
A fà andé su e giù la scàtola coma s’a la fèissa balé dë ’dnans a j’euj dël Cavajer.
PETRONILLA: - A ved, car ël mè padron ëd ca... Nilla a l’é già dasse n’andi da un pòch...
Nilla a së spetava sto moment e alora a l’é già bogiasse...
Ma ch’a varda drinta a la scàtola, ch’a varda...
- Antant a duverta la scàtola e a na tira fòra un sitòfono ùltim model -
Ch’a varda che bel...
Sì! A l’é pròpi un ëd coj afé che chiel a veul buté a mè pòst...
Eh! La modernità a avansa e a venta adatesse, coma ch’a dis chiel monsù Cavajer..
Ebin... Nilla, ch’i sarìa peui mi, a l’é già trovasse n’àutr travaj... sensa speté soa litra ’d licensiament... Nilla a va a fé la sechërtaria ’nt la dita dij sitòfoni! ...
Ch’a lo ten-a pura e... ch’a na fasa un bon usagi con tanti salut da Nilla! - e as buta a rije fòrt -
Da doman i sarai pì nen mach Nilla... i sarai «citofonilla»!
A-j lassa ’l sitòfono an man(miraco daré dla pòrta a-i sarà quaidun ch’a lo pija) e peui, continuand a rije, as gira torna vers ël pùblich, as pòrta an broa dël palch sénich e lì a së s-cianca via ’l faudal ch’a campa për tèra, as gava ‘l folar e a libera soa caviera, a pija la ramassa e a la campa ’nt un canton e as buta a canté «I sogni son desideri» (coma prima a basto pòchi vers e a peul andé bin ëdcò na registrassion)...
I sogni son desideri
chiusi in fondo al cuor
nel sonno ci sembran veri
e tutto ci parla d’amor
se credi chissa che un giorno
non giunga la felicità …
non disperare nel presente
ma credi fermamente
e il sogno realtà diverrà !
se il mondo soffrir ti fa..
non devi disperar..
ma chiudi gli occhi per sognar
e tutto cambierà
i sogni son desideri
chiusi in fondo al cuor
nel sonno ci sembran veri
e tutto ci parla d’amor
se credi chissa che un giorno
non giunga la felicità
non disperare nel presente
ma credi fermamente
e il sogno realtà diverrà
Se il mondo soffrir ti fa,
non devi disperar,
ma chiudi gli occhi per sognar
e tutto cambierà .
I sogni son desideri,
chiusi in fondo al cuor.
Nel sonno ci sembran veri
e tutto ci parla d’amor.
Se credi chissà che un giorno,
non giunga la felicità.
Non disperare nel presente,
ma credi fermamente,
e il sogno realtà diverrà.
………………
I sogni son desideri,
chiusi in fondo al cuor.
Nel sonno ci sembran veri
e tutto ci parla d’amor.
Se credi chissà che un giorno,
non giunga la felicità .
Non disperare nel presente,
ma credi fermamente,
e il sogno realtà diverrà
Non disperare nel presente,
ma credi fermamente,
e il sogno realtà diverrà .
Mentre che la canson a continua a s’ancamin-a a saresse ’l sipari con Nilla sèmper lì an mes.
Fin ëd la rapresentassion