Mario Albano/Nina-nana

Da Wikisource.

Artorn


Nina-nana[modifiché]

Nina – nana, giòja santa,
nina – nana l’é për tì.
L’é mamina ch’at la canta
për podèite fé durmì.

Nina – nana, an cel le stèile
son già pronte për la vjà,
son già greve le parpèile,
j’euj a veulo sté sarà.

Nina – nana mai finìa,
mach la mama a sa cantela,
l’é ’na gossa d’ poesìa
sempre frësca, sempre bela,

Nina – nana che fortuna,
fin che al mond j’é gnun sagrìn,
fin ch’as deurm drinta na cuna,
fin che mama l’é davsin!

Nòte[modifiché]

Da A Mistral ~ Omagi di poeta piemontèis S.E.L.P. Turin 1930. Arpijà an «Canto ’d cò mi!» Ij Brandé Turin 1951. (Neuva edission Ca dë Studi «Pinin Pacòt» Turin 1986).