Luis Olivé/Venus Citerea
Venus Citerea
[modifiché]Podèime cogé al sol aranda a ti
ant la sàbia ch’as taca a toa pel bionda
e quand che t’àusse una cheussëtta arionda
at lassa ’d sign che gnun peul nen capì.
Përchè mach mi sai dësgifré la ronda
dij geroglìf e ’d j’arabèsch soasì
ch’a s-ciuplisso a la vampa dël mezdì
sla toa carn rionda e slissa come n’onda.
Un’onda orlà ’d paròle ’d sàbia... Òh, glòrie
’d nòstre Mila e una Neuit vische d’amor!
Sle toe forme, òh, le stèile ’d mie memòrie!
La sàbia a scriv an granin d’òr ij pior
dle toe guère e ij basin dle mie vitòrie
an sël tò còrp: nu an tut ël sò splendor.
1966
Da ’l caval ’d brôns agost 1967