Luis Olivé/Obada

Da Wikisource.

Artorn a la Tàula


Obada[1][modifiché]

TRA i ciuf ëd limonària e ‘d sussambrin
la lòdna sautarëtta a fa la rela
sle pupe reusa dla Matin novela
ch’as dësvija s’un let ëd margritin.

E le ciochëtte ai vèrso an s’ij mimin
le pèrle dla rozà për angiojela
tant che chila a së stira, viva e bela,
‘d nans ai mè euj ch’a seugno ij sò basin.

- O Matinà cochëtta ‘d primavera,
l’hai fate doi orcin con doi bronclin
dël quatërfoj ch’a l’è nàte davsin.

E at jë pòrta mè cheur: un cit cardlin
che, ant ël trabucèt d’òr d’un rissolin,
veul meuire strangolà ‘n sla toa caviera!
1924

Nòta[modifiché]


  1. Obada: mattinata, canto amoroso con accompagnamento musicale con cui si risvegliava al mattino la donna amata.