Luis Olivé/Mòrt dël lauror

Mòrt dël lauror

È bello doppo il morir vivere anchora.
B: CORIO: Patria potestas (1503).

«A L’È bel, dòp ël meuire, vive ancóra».
A dis parèj n’imprèisa dël Sinchsent.
Un mar ëd gran ch’a sfiama al sol e al vent
a sarà ‘l camp ëd chi ch’a lo lavora.

E se ‘l lauror a meuir, a meuir content,
con j’euj pien dl’òr d’j’amson, ant l’ùltima’ora.
S’un deul ëd ciòche, sò cit mond a piora.
Ma chièl a viv an sël dolor dla gent.

Ma chièl arviv ant l’ànima dle fior,
combìn ch’a deurma an fàuda a mare Tèra;
vivo ant jë spì le stisse ëd sò sudor.

E la neuit ëd sò còrp l’è nen amèra.
Sò fià beuj ant ël pan, canta ant l’amor.
Sla mòrt, soa vita a l’ha vinciù la guèra.

1960