Luis Olivé/Le siale

Le siale

J’ALE ‘d papé-velin dle siale a svanto
an s’j’arbre ch’a sbalùco al sol d’istà
e ant ël silensi grev ëd poer dorà,
tut ant un nen, milion ‘d siale a canto.

A canto, a canto, mate, dësfrandà
come se i bòsch a fusso tuti an fiame.
A canto con jë s-ciàt sèch ëd le rame
ch’as tòrzo al feu ‘nt na lòta disperà.

Peuj a vèrso ij romor ëd le cascade
d’un fium inmens ch’a romp àvio e rampàr
con dë scume bujente e dë slampade.

A canto un còro ‘d ronf ràucc ëd corsàr
con ‘d bëdre corme ‘d branda e ‘d chitarade
ant un’ìsola ‘d braza an mez al mar.

1961