Luis Olivé/J’ole ‘d monssù Dino
J’ole ‘d monssù Dino[modifiché]
A Pinin Pacòt
An drinta j’ole tracagnotta e bele,
óra veuide e quacià come doe cosse,
j’era, un temp, cói salam dle cóne rosse
ch’a fan suvè ‘l vinèt ant le vassele.
L’han sentù, para a lor, dontrè morfele
(la manina dacant le boche rosse)
confidasse d’amor le prime angosce,
ant ël pèilo, tra i tond e le scudele.
Veusto, Pinin, che giù dal cel stèilà
tuti ij fidlin dla nostra pena ‘ncreusa
jë sleujo drinta an lacrime ‘d rosà?
Ma no! ‘Nt le neuit ch’a odoro ‘d fengh tajà
l’hai vist-je mi dontrè bochine ‘d reusa,
da para j’ole, a combinè ij pecà !