Leone Fino/Amprendiss fundeur
Amprendiss fundeur[modifiché]
Na faciòta da foin, doi euj ch'a luso,
e n'ària svicia, furba, dës…gagià!
Content d'essi fondeur, as lava 'l muso
Na vòlta al mèis…, l'è spòrch ch'a fà pietà…
Ma chiel a-i ten! Chiel na va fier 'd col ruso
Come 'n marches l'é fier 'd soa nobiltà!
Sul travaj…già, a fa pòch! Ma l'è nen tuso
për porté ij mesi lìter da sërmà,
o dé 'l segnal quand che 'l padron s'avzin-a!
Dël rest, simpàtich! Tuti a-j veulo bin!
L'é sempre an mòto, ardì com në siolòt!
La sèira 's na và a spass con soa gognin-a
e a comensa a dësviesse, 'l barbaròt!
-Ma guarda ch'a j'é gnun!…Ven sì, Ghitin!…-
Leone Fino (Rico)
(tratto da: Camillo Brero, Storia della Letteratura Piemontese, Piemonte in Bancarella, Torino, 1983)