Leone Fino
Leone Fino (Rico) (1861-1935)[modifiché]
Rico, pseudònim ëd Leone Fino (Turin 1861-1935) a l'è stàit un grassios e original poèta piemontèis o mej ancora un poèta turinèis. Òm, ch'a l'ha gropà le soe euvre a na spërfonda arserca dla giojosità e dl'amor an famija (un grand nùmer ëd liriche a son pròpi dedicà al fieul). La Compagnìa dij Brandé con Pinin Pacòt a lo arcordava con costi giudìssi bin fosonà:"… la poesìa 'd Rico a riva a esse cola che a l'è nen riussì a esprime 'l De Amicis e che nen sempe as treuva 'nt ël Praga…". Le euvre pì famose a son ëstàite: "Mè fieul" (1890); " Griòte" (1906); " Fròle e frolon"(1925).