Lenga piemontèisa/Gramàtica piemontèisa/Morfologìa/Verb/Verb ausiliar/Verb ausiliar avèj

Ël verb "avèj"[modifiché]

Meud indicativ
Present	Ampërfét	Passà	Passà lontan	Trapassà	Trapassà lontan	Futur sempi	Futur anterior
mi i l'hai ti it l'has chiel a l'ha noi i l'oma voi i l'eve lor a l'han	mi i l'avìa ti it l'avìe chiel a l'avìa noi i l'avìo voi i l'avìe lor a l'avìo	mi i l'hai avù ti it l'has avù chiel a l'ha avù noi i l'oma avù voi i l'eve avù lor a l'han avù	mi i l'avire ti it l'avires chiel a l'avir noi i l'aviro voi i l'avire lor a l'aviro	mi i l'avìa avù ti it l'avìe avù chiel a l'avìa avù noi i l'avìo avù voi i l'avìe avù lor a l'avìo avù	mi i l'avire avù ti it l'avires avù chiel a l'avir avù noi i l'aviro avù voi i l'avire avù lor a l'aviro avù	mi i l'avrai (mi i l'avreu) ti it l'avras chiel a l'avrà noi i l'avroma voi i l'avreve lor a l'avran	mi i l'avrai avù ti it l'avras avù chiel a l'avrà avù noi i l'avroma avù voi i l'avreve avù lor a l'avran avù

Meud congiuntiv
Present	Ampëfét	Passà	Trapassà
che mi i l'àbia che ti it l'àbie che chiel a l'àbia che noi i l'àbio che voi i l'àbie che lor a l'àbio	che mi i l'avèissa che ti it l'avèisse che chiel a l'avèissa che noi i l'avèisso che voi i l'avèisse che lor a l'avèisso	che mi i l'àbia avù che ti it l'àbie avù che chiel a l'àbia avù che noi i l'àbio avù che voi i l'àbie avù che lor a l'àbio avù	che mi i l'avèissa avù che ti it l'avèisse avù che chiel a l'avèissa avù che noi i l'avèisso avù che voi i l'avèisse avù che lor a l'avèisso avù

Meud condissional
Present	Passà
mi i l'avrìa ti it l'avrìe chiel a l'avrìa noi i l'avrìo voi i l'avrìe lor a l'avrìo	mi i l'avrìa avù ti it l'avrìe avù chiel a l'avrìa avù noi i l'avrìo avù voi i l'avrìe avù lor a l'avrìo avù

Meud imperativ
Present	Futur
- - - - àbie (avèje) ch'a l'àbia avoma avèje ch'a l'àbio	- - - - it l'avras a l'avrà i l'avroma i l'avreve a l'avran

Meud ampërsonaj
Anfinì		Partissipi		Gerundi
Present	Passà...	Present	Passà...	Present	Passà...
avèj (avèje)	avèj avù	- - - -	avù	avend (an avend)	avend avù

Parland dle partìcole përnominaj i l'oma vist soa interferensa con la "l'" eufònica dël verb "avèj". Ël verb avèj a pòrta costa consonant an tute le vos. Sì i doma n'abresé 'd coste particolarità, e peui i notroma quàich variant possibila ant la coniugassion.

Con la partìcola lo = lo italian: sta partìcola a dventa 'l (ël) e la l' eufonica a resta: l'italian io ce l'ho as traduv mi i 'l l'hai

Con la partìcola lo = lo italian: sta partìcola a dventa 'l (ël) e la l' eufonica a diventa j': l'italian io ce li ho as traduv mi i-j j'hai

Con la partìcola na = ne italian: sta partìcola a dventa 'n (ën) e la l' eufonica a diventa n': l'italian io ce ne ho as traduv mi i 'n n'hai

La situassion a l'é diferenta se 'l përnòm verbal a l'é it:

Prima dël pëernòm plural j as anseriss na i eufònica: l'italian tu ce li hai as traduv ti it i-j j'has, ma 'dcò ti it j'has, mentre a la tersa përson-a, pr'esempi, le còse a son cole viste prima e l'italian lui ce li ha as traduv chièl a-j j'ha

Con ël pëernòm singolar ël (lo) i l'oma: tu ce lo hai = ti it ël l'has

Con ël pëernòm ën (na) i l'oma: tu ne hai = ti it ën n'has

Le variant che a fan part dla lenga piemontèisa a son:

La prima përson-a dël present indicativ a peul esse mi i l'hai opura mi i l'heu
La prima përson-a dël futur indicativ a peul esse mi i l'avrai opura mi i l'avreu
L'amperfét congiuntiv a l'ha 'dcò la forma: che mi i l'hèissa, che ti it l'hèisse, che chièl a l'hèissa, che noi i l'hèisso, che voi i l'hèisse, che lor a l'hèisso
L'anfinì a l'ha le doe forme avèj opura avèje
L'imperativ present 2^ përs. sing. a peul esse abie, opura avèj, opura avèje
L'imperativ present 2^ përs. plur. a peul esse avèj, opura avèje
Ël gerundi present a peul esse avend, opura an avend
Ël gerundi passà. a peul esse avend avù, opura an avend avù