La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 31

←Surtia 30

La Bibia piemontèisa Surtìa (Èsod)

Surtìa 32→

Surtìa

La Bìbia piemontèisa - Surtìa 31

31

J’artisan dl’euvra dël Santuari

¹Nosgnor a l’ha parlà ancora a Mosè. A l’ha dije: ²“Varda, i l’hai sernù a tìtol përsonal Bessalel, fieul d’Uri e novod d’Ur, ëd la tribù ‘d Giuda. ³I l’hai ampinilo dlë spirit ëd Dé^[1] përché ch’a l’abia ‘d talent, anteligensa e conossensa, e ch’as n’antenda an tute sòrt ëd travaj: ⁴creassion artistica; sislé l’òr, l’argent e ‘l bronz, ⁵tajé ‘d pere da monté an òr, antajé ‘l bòsch e ‘d fé qualsëssìa àutr travaj.

⁶I l’hai daje për agiutant Oliab, fieul d’Achisamach, ëd la tribù ‘d Dan, e i l’hai dotalo ‘d bon-e man për fé tuti j’àutri mësté artësan, përchè a buta an esecussion tut lòn ch’i l’hai comandate: ⁷la Tenda dël Rëscòntr^[2], l’Èrca dl’Aleansa, ël Coèrcc dël përdon ch’a-i ëstà dzora, tui j’asi dla tenda, ⁸la tàula con tùit ij sò asi, l’autar dl’ancens, ⁹l’autar dj’olocàust con tùit ij sò asi, ël lavàbos con sò sòco, ¹⁰le decorassion religiose, le vestimente sacrà dël sacerdòt Aron e dij sò fieuj për l’esercissi dël sacerdòssi, ¹¹l’euli dl’unsion santa e l’ancens aromàtich për ël santuari. J’arté a l’han da fé tut conform a tut lòn ch’i l’hai comandate.

Ël Saba e j’àutri dì d’arpòs

¹²Nosgnor a l’ha ancora dije a Mosè: ¹³“A j’Israelita dije ch’a sio diligent ant l’osservansa dij mè dì d’arpòs, përchè da na generassion a l’àutra, coj dì-lì a saran na marca dl’Aleansa an tra mi e vojàutri. A son dàit a vojàutri parèj ch’i arconòsse che mi i son ël Signor, col ch’av rend sant. ¹⁴Ël Saba a sarà sacrà për vojàutri, i l’eve da osservelo. Coj ch’a lo profano a saran condanà a mòrt: tuti coj ch’a travajeran an col dì-lì a saran bandì dal pòpol. ¹⁵A-i é ses dì për travajé, ma ‘l sétim di a l’é ‘l Saba, consacrà a mi, ël Signor. Chi ch’a travaja ‘d Saba a sarà condanà a mòrt. ¹⁶J’Israelita, donca, a osserveran ël Saba e a në faran un dì d’arpòs da na generassion a l’àutra. Sto-sì a l’é n’òbligh ch’a l’ha da fé con l’Aleansa e ch’a resta për sèmper^[3]. ¹⁷A sarà na marca përpetua an tra mi e j’Israelita, dagià che an ses dì, mi, ël Signor, i l’hai fàit ël cél e la tèra, e ‘l sétim di i son arposame e i l’hai tirà ‘n sospir ëd soliev^[4].

¹⁸ Quand che Nosgnor a l’ha finì ‘d parlé con Mosè an sla montagna dël Sinai, a l’ha daje le doe tàule dl’Aleansa, le tàule ‘d pera, scrite da soa man medésima^[5].

Nòte

1. L’espression “ampinì dlë spirit ëd Dé” a veul dì che a na përson-a a l’é dàita n’abilità stravisa, dzurnatural. për fé lòn che Nosgnor a veul ch’a sia fàit. As dis parèj soens  për quaidun ch’a l’ha capacità o potensa strasordinaria. L’imagine ‘d “ampinì” ëd sòlit a veul dì “esse sota a ’l contròl dlë Spirit”, parèj che lë Spirit ëd Nosgnor a sia la fòrsa dominanta an soa vita.
2. o “Tabernàcol”.
3. Cfr. Surtìa 20:8-11; 23:12; 34:21; 35:2; Levìtich 23:3; Deuteronòmi 5:12-14.
4. Cfr. Surtìa 20:11.
5. O “dal dil ëd Nosgnor”.