2 Samuel

12

Ël profeta Natan a rimpròcia fòrt David

¹Nosgnor a l'ha mandà Natan, ël profeta, da David^[1]. Natan a l’é intrà a soa presensa e a l’ha dije: "Ant na sità a-i j'era dòi òm; un a l'era rich, e l'àutr, pòver. ²Ël rich a l'era padron ëd tante fèje e 'd vache. ³Ël povròm a l'avìa mach na pcita fèja che chiel midem a l'avìa catà e anlevà. La fèja a chërsìa con chiel e con ij sò fieuj, a mangiava da sò piat, a beivìa da sò got e a durmìa an bras ëd chiel. A la tnisìa tanme na fija. ⁴Un di, a l'é rivà da l'òm rich n'òspite. Ma al pòst ëd massé 'n cap ëd bestiam ëd sò strop për servìjlo al forësté, a l'é andàit a ciapé pròpi la feja dël povròm e a l'ha servìjla a col ch'a l'era rivà a soa ca".

⁵Cand ch'a l'ha sentù lolì, David a l'é vnuje na flin-a gròssa contra 'd col òm, e a l'ha dije a Natan: "I lo giuro për la vita 'd Nosgnor: l'òm ch'a l'ha fàit lòn a mérita la mòrt! ⁶A col povròm a dovrà paghé la feja quatr vire 'd pì për lòn ch'a l'ha fàit e përchè a l'ha nen avù compassion". ⁷Anlora Natan a l'ha dije a David: "Col òm it ses ti! Parèj a dis ël Signor, ël Dé d'Israel: 'I l'hai consacrate rè d'Israel e i l'hai liberate da le man ëd Saul. ⁸I l'hai date tuta la famija 'd tò sgnor, Saul, e i l'hai butà soe fomne 'nt ij tò brass. I l'hai date Israel e Giuda e, coma se tut sòn a fùissa stàit nen pro, i l'avrìa date fin-a 'd pì!^[2] ⁹Përchè l'has-to meprisà 'l Signor an comëttend lòn ch'a l'ofend? ⁹Ti 't l'has fàit massé Uria, l'Hitita, e it l'has pijate soa fomna për fela toa. It l'has falo meuire con la spa dj'Amonita! ¹⁰Për motiv ëd sòn, përché ti 't l'has meprisame an pijand për ësposa la fomna d'Uria, l'Hitita, la spa a sarà la maledission ëd toa famija'. ¹¹Parèj a dis ël Signor: 'Për motiv ëd lòn ch'it l'has fàit, i farai an manera che toa famija as arvira contra 'd ti. I darai toe fomne a n'àutr òm dë 'dnans ai tò euj midem e chiel a andrà a cogesse con lor an pien ciàir dël di. ¹²Ti 't l'has falo dë scondion, ma mi i farai rivé sòn ëd manera che tut Israel a lo vëdda!'^[3]".

¹³David a l'ha dije a Natan: "I l'hai pecà contra 'd Nosgnor". Natan a-j rëspond: "Eh, a l'é pròpi parèj, ma Nosgnor a l'ha përdonate. Ti meuireras nen. ¹⁴Contut, con toa assion ti 't l'has meprisà Nosgnor; për lòn ël fieul ch'a l'ha nassute a l'avrà da meuire".

¹⁵Anlora Natan a l'é tornass-ne a soa ca. Ël Signor a l'ha mandà na maladìa greva a la masnà che la fomna d'Uria a l'avìa dàit a David. ¹⁶David a stasìa cogià për tèra tuta la neuit, a pregava e a fasìa digiun përchè la masnà a fussa risparmià. ¹⁷Ij consijé 'd palass a sërcavo 'd felo aussé da tèra, ma chiel a vorìa pa e a s'arfudava fin-a 'd mangé. ¹⁸Apress a sèt di la masnà a l'é mòrta. Ij consijé 'd David a l'avìo tëmma 'd deje costa neuva, përchè a pensavo: "Antramentre che la masnà a l'era 'ncora viva, chiel a fasìa pa cas a lòn ch'i-j disìo. Coma i podrìo ora dije che la masnà a l'é mòrta? A sarìa bon ëd fé na folairà". ¹⁹David a l'avìa notà ch'a parlavo a vos bassa an tra 'd lor e a l'ha capì che la masnà a l'era mòrta. A l'ha donca ciamaje: "La masnà a l'é mòrta, pa vera?". E a l'han rësponduje: "Eh, a l'é mòrta". ²⁰Anlora David a l'é aussasse da tèra, a l'é andàit a lavesse, a l'é përfumasse, a l'é cambiasse la muda e a l'é andàit a prostërnesse al santuari dël Signor. Peui a l'é tornà a palass e a l'ha ordinà ch'a-j prontèisso la tàula për mangé.

²¹Ij sò consijé a l'han dije: "I comprendoma nen lòn ch'it fase. Antramentre che 'l cit a vivìa, ti 't fasìe digiun e it piorave, e adess ch'a l'é mòrt, com é-lo ch' it ausse da tèra e 't bute a mangé?". ²²Chiel a-j rëspond: "Antramentre che la masnà a vivìa i fasìa digiun e piorava an pensand: A peul d'esse che 'l Signor a l'àbia compassion ëd mi e ch'a varissa la masnà. ²³Nopà, ora ch'a l'é mòrta, përchè i l'avrìa adess da fé digiun? I podrìo nen sicur fela 'rtorné! A l'é mi ch'i andrai 'n bel di da chila, ma chila a tornrà pa da mi!".

²⁴Anlora David a l'é andàit a consolé Betsabea, soa fomna, e a l'é cogiasse con chila. Betsabea a l'é restà an condission, e David a l'ha butaje a la masnà 'l nòm ëd Salomon. ²⁵Nosgnor a l'ha vorsuje bin a col cit, e a l'ha mandà 'l profeta Natan a dije a David ch'a-j dèisso 'dcò 'l nòm Jedidià, ch'a veul dì "Amà da Nosgnor", për motiv dl'amor che 'l Signor a l'avìa për col cit-lì.

Le fòrse 'd David a buto 'n dërota j'Amonita

²⁶Ioab a l'ha atacà Raba dj'Amonita e a l'ha conquistà la sitadela real. ²⁷Peui a l'ha mandà 'd messagé a David për dije: "Mi i l'hai atacà Raba e adess i soma an contròl ëd soe riserve d'eva. ²⁸Adess, fà na mobilitassion dël rest ëd l'armeja, Buta l'assedi a la sità e conquistla ti. Sedësnò, s'i la conquisto mi, a sarà ciamà con mè nòm. ²⁹Anlora David a l'ha mobilità tuta l'armeja e a l'ha marcià fin-a a Raba, a l'ha assautala e conquistala. ³⁰A l'é fasse padron ëd la coron-a ch'a l'era 'nstalà dzora dla testa dël dé Milcom, ch'a l'era d'òr e ch'a peisava pì 'd tranta chilo e ch'a l'era sertìa 'd pere pressiose, e a l'é butass-la chiel an sla testa. David a l'ha pijà da cola sità na ladrarìa 'd guèra dësmësurà. ³¹A l'ha taparà via da la sità ij sò abitant e a l'ha obligaje a fé 'd travaj forsà con ëd ressie, ëd pich e d'assul, e a fabriché 'd mon. L'istess David a l'ha fàit con tute j'àutre sità dj'Amonita. Peui David a l'é 'rtornà con tuta l'armeja a Gerusalem.

Nòte

↑ Cfr. Salm 51.
↑ O "lòn ch'a l'é mal ai sò euj".
↑ Cfr. 2 Samuel 16:22.

[1] Cfr. Salm 51.

[2] O "lòn ch'a l'é mal ai sò euj".

[3] Cfr. 2 Samuel 16:22.

[1]

[2]

[3]