La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/2 Samuel 10
2 Samuel
[modifiché]10
[modifiché]Campagna contra j’Amonita
[modifiché]1Apress ëd lòn, ël rè dj’Amonita a l’é mòrt e Canun, sò fieul, a l’é vnùit rè a sò pòst. 2David a l’ha dit: “I veuj traté bin[1] Canun, fieul ëd Nacas, da già che sò pare a l’ha sempe tratame bin”. David a l’ha donca mandaje n’ambassada për feje 'l deul për la mòrt ëd sò pare. Mach che cand j’emissari a son rivà ant ël pais dj’Amonita, 3j’ufissiaj amonita a l’han dije a Canun, sò sgnor: “Penses-to pròpi che David, con ësti nunsi, a veuja pròpi fé onor a tò pare e fete le condojanse për soa mòrt? A l’ha pitòst mandà da ti ij sò ambassador coma dë spion për esploré la sità con 'l but peui ëd dëstrùvla!”.
4Anlora Canun a l’ha fàit ciapé ij messagé ‘d David, a l’ha faje tosoné metà dla barba, a l’ha faje s-cianché ij vestì fin-a a le ciape, e peui a l’ha mandaje via con ëdzonor. 5Cand che a David a l’han faje savèj ëd lolì, a l'ha mandaje cheidun ancontra, përchè costi òm a l'ero pien ëd gena. Ël rè a l'ha faje dì: “I restereve a Gérico fin-a tant che la barba av sia torna chërsùa, peui i tornereve”.
6L’ora che j’Amonita a son rendusse cont d’avèj provocà David[2], a l’han mandà a pijé vintmila mersenari da j’Aramé ‘d Bet-Recob e ‘d Zoba, mila òm a pé dël rè ‘d Maca e dodesmila soldà dla gent ëd Tob. 7Pen-a che David a l’ha savulo, a l’ha mandaje contra Ioab con tute soe trope le pì selessionà[3]. 8J’Amonita a son surtì a combate e a son rangiasse an órdin ëd bataja dë 'dnans a la pòrta dla sità, mentre che j’Aramé ‘d Zoba e ‘d Recob ansema a la gent ëd Tob e ‘d Maca a l’han pijà posission a camp dovert. 9Ioab a l'ha vëddù ch'a l'avìa contra tut ël front ëd la bataja, e che coj-lì a l'ero pront a tachelo an facia e dë spale. A l'ha sernù anlora un còrp an tra j'Israelita dij pì coragios, e a l'ha rangiaje a bataja contra j'Aramé. 10E a l'ha fidaje la rimanensa dla gent a sò frel Abisai, përchè a afrontèisso j’Amonita. 11A l'avìa dije a Abisai: “Se j'Aramé a son pì fòrt ëd mi, ti t'am vniras n'agiut; nopà se a fusso j'Amonita pì fòrt che ti, i sarai mi a giutete. 12Fomse fòrsa e ch’i sio decis për amor ëd nòst pòpol e për la tèra ‘d nòst Dé, e Nosgnor a farà lòn ch’a jë smijerà mej!”.
13Parej Ioab e la tropa ch’a l’era con chiel a l’han campasse a l’atach contra j’Aramé, e costi-sì a son ëscapà ‘dnans a lor. 14Ant ël moment che j'Amonita a l'han vëddù che j'Aramé a l'ero scapà, a son ëscapà 'dcò lor an facia a Abisai e a son torna intrà an sità. Anlora Ioab a l’ha chità la campagna contra j’Amonita e a l'é tornass-ne a Gerusalem.
15J’Aramé, an vedend che j’Israelita a l’avìo butaje an dërota, a l’han concentrà soe fòrse. 16Adadeser a l’ha ‘nvià ‘d nunsi për mobilisé j’Aramé ch’a l’ero da l’àutra banda dël fium. Costi-sì, rivà ch’a l’ero a Chelam, a l'avìo an testa Sobach, cap dl'armeja d'Adadeser. 17Sòn a l'é stàit arportà a David, che, rassemblà tut Israel, a l'ha passà 'l Giordan e a l'é rivà a Chelam. J'Aramé a son butasse an formassion ëd bataja dë 'dnans a David për tachelo, 18ma j’Aramé a son artirasse dë 'dnans d’Israel e David a l’ha anientà setzent parije ‘d cavaj e quarantamila tropié. A l'ha batù ëdcò Sobach, general ëd lor, che a l'é mòrt an sël camp. 19Cora che tùit ij rè vassaj d'Adadeser a l'han vëddù d'esse stàit butà an dërota da Israel, a l'han fàit la pas con j'Israelita e a son stane sogetà. Da col moment j'Aramé a son mai pì ancalasne 'd giuté j’Amonita.