La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 37

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Salm 037

Ij Salm[modifiché]

37. Fate pa vnì gram ël sangh[modifiché]

Ël Salmista a esorta ‘d nen 'nvidié ij pecator, ma ‘d fidesse ‘d Nosgnor e d’ ubidije, përchè chiel, an soa giustissia, a-j rendrà lòn ch’a mérito e a guernerà ij giust. Cand che ‘l fum dël giudissi a sarà svanì, ij gram a-i saran pa pì e ij giust a restran e arseivran l’ardità dle promësse. [Cost Salm a l’é n’acròstich, minca vers a 'ncamin-a con na litra dl’alfabet ebràich an órdin].

1Salm ëd David.

Alef - Fate pa vnì gram ël sangh përchè a smija che ai pecator a-j vada sèmpe bin; invidia pa coj ch’a fan ëd malfàite, 2përchè a son tanme l’erba, bin tòst a vniran fiap. Tanme ‘d fior ëd la prima, bin tòst a vniran sèch.

Bet - 3Confidé ‘nt ël Signor e fé ‘l bin; antlora i vivreve al sicur ant ël pais e fosonreve. 4Guardé Nosgnor coma na delìssia e chiel a sodisferà j’anvìe ‘d vòst cheur.

Ghimel - 5Fida al Signor tut lòn ch’it fas. Àbie fiusa an chiel e at giutrà. 6Chiel a farà splendrì toa nossensa tanme primalba, e la giustissia ‘d toa càusa a bërlusrà com ël sol a mesdì.

Dàlet - 7Trova toa pas an Nosgnor e spera ‘n chiel. Sagrinte nen ëd la gent grama ch’a smija sèmpe ‘d fé foson, cruss-te pa dij sò ambreuj. 8Fate pa vnì la flin-a! A l'é nen necessari anrabiesse tant. Përd nen la passiensa, ch’it faries mach dël mal. 9Përchè a sò temp la gent grama a sarà campà fòra dal pais, ma coj ch’as fido an Nosgnor a në saran ij padron.

Vau - 10Ancora ‘n pò e la gent grama a dësparirà. It beicheras andoa ch’a stasìo, ma it jë troveras pì nen. 11A saran j’ùmij ch’a ‘rseivran la tèra an ardità[1] e a-i vivran an pas e prosperità.

Zain - 12La gent grama a briga contra ij giust, a ‘rgrigna ij dent contra ‘d lor, 13Ma Nosgnor as në rij ëd lor, përchè a ved che soa condan-a ‘d lor a l’é press a rivé.

Het - 14La gent grama a dësfèudra la spa e a tend l’arch për tireje adòss ai pòver e a j’ùmij, për sassiné coj ch’a marcio an sla bon-a stra; 15ma soa spa ‘d lor a sarà l’istessa ch’a-j intrerà fin-a al cheur e ij sò arch a saran s-ciapà.

Tet - 16A val mej la povertà d’un sol giust, che la richëssa ‘d tanta gent grama. 17Përchè ij bras fòrt dij gram a saran ës-ciapà, ma coj dij giust a saran sostnì.

Iod - 18Dij bzogn dij nossent Nosgnor as në pija soen e lor a ‘rseivran n’ardità ch’a-j durerà për sèmper. 19A l’avran pa da vërgognesse ant ël temp gram; ant ël temp ëd famin-a a-i mancherà pa da mangé.

Caf - 20La gent grama as n’andrà an perdission, e ij nemis ëd Nosgnor as dësmortran, a vniran fiap tanme ‘d fior ant un camp - a svaniran tanme ‘d fum.

Làmed - 21L’angiust a ‘mpërmua ma a dà pa pì andaré; a l’opòst, ël giust a l’é generos e a don-a. 22Coj che Nosgnor a benediss a saran padron ëd la tèra; coj ch’a-j malediss a në saran lassà fòra.

Mem - 23Ij pass d’un òm a son rendù ferm da Nosgnor, cand che chiel as compiass ëd coma ch’as pòrto. 24Se mai as antrapa, a tomba pa, përché Nosgnor a lo sostniss.

Nun - 25Da giovo fin-a ‘ncheuj, che già i son vej, i l’hai ancora da vëdde ‘n giust ch’a sia stàit bandonà, ni che ij sò fieuj a ‘ndèisso a ciamé la limòsna. 26Ël giust a prësta a pien-e man e ij sò fieuj a son considerà bonoros.

Samech - 27Schivia 'l mal e fà ‘l bin, e t’abiteras ant na cà për sèmper, 28përchè a Nosgnor a-j pias lòn ch’a l’é giust, Chiel a bandon-a mai ij sò fidej. Lor a son guernà për sèmper, 29mentre che ij fieuj dla gent grama a saran ëstrompà. Ij giust a ‘rseivran an ardità la tèra e a-i j'abiteran për sèmper.

Pe - 30Ël giust a l’ha ‘d làver ëd saviëssa, soa boca a dis la vrità; 31a pòrta ‘nt ël cheur la lege 'd sò Dé, ij sò pass a strambalo pa.

Tsade - 32La gent grama a stà a l’avàit për ciapé ij giust e a sërco na scusa për masseje, 33ma Nosgnor a-j lassa pa an soe man ëd lor, o a përmet pa che ij giust a sio condanà cand che lor a son portà an giudissi.

Qof - 34Spera an Nosgnor, marcia an sij senté che chiel a dis, antlora chiel at alvrà an àut e ti ‘t t’avras la tèra an ardità; it në vëdras lassà fòra la gent grama.

Resh - 35I l’hai vëddù ‘d gent grama e sensa tanti scrùpoj ch’a fosonavo tanme d’erbo an sò teren nativ, 36ma, cand i l’hai vardà torna, a l'ero dësparì! I l’hai sercaje, ma i l’hai pa pì trovaje!

Shin - 37Bèica con atension coj ch’a son onest e bon, përché a-i é n’avnì për coj ch’a ten-o 'd bon cont la pas. 38J’arviros, contut, a saran dël tut dësblà, l’avnì dla gent grama a sarà dëscancelà.

Tau - 39A l’é Nosgnor ch’a salva ij giust, a-j guerna ant ël dì dël perìcol. 40Nosgnor a-j giuta e a-j lìbera; chiel a-j lìbera da la gent grama e a-j salva, përchè an chiel lor a treuvo soa sosta.

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. Maté 5:5.