La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Rut/Rut 3

Da Wikisource.

Rut[modifiché]

3[modifiché]

Rut a passa la neuit dacant a Boz[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Rut 03

1Un di, Noemi, soa madòna, a l'ha dije: "Cara la mia fija, a venta nen che mi it serca na sistemassion, parèj ch'it sie contenta? 2E bin! Boz, ch'it ses ëstàita darera a soe sërvente, é-lo pa nòst parent? Varda, costa neuit a seurtrà a ventilé l'òrdi an sl'èira. 3Donca, lavte e date 'l përfum, but-te tò mantel e cala 'nt l'èira, ma fate nen arconòsse da chiel anans che chiel a l'abia finì 'd mangé e 'd bèive. 4Cand ch'a andrà a deurme, varda 'l leu doa chiel a deurm; peui va, àussa la coverta da la part dij pé e cogg-te ambelelì; at dirà chiel lòn ch'it l'avras da fé". 5Rut a l'ha rësponduje: "I farai coma ch'it dise".

6Anlora Rut a l'é calà 'nt l'èira e a l'ha fàit lòn che soa madòna a l'avìa dije. 7Boz a l'ha mangià, beivù e a l'era 'd bonimor[1]; peui a l'é andàit a deurme dacant al baron d'òrdi. Anlora chila a l'é vnùa pian-pianòt, a l'ha aussaje la coverta da la part dij pé e a l'é cogiasse. 8Anvers ëd mesaneuit col òm a l'é dësvijasse con un frisson, a l'é vardasse dantorn e, varda-lì che na fomna a l'era cogià ai sò pé. 9A l'ha dije: "Chi ses-to?". Rut a l'ha rësponduje: "I son Rut, toa sërventa; dëstend la brova 'd tò mantel ansima a toa sërventa, përchè ti 't l'has ël drit ëd dësangagg".

10Boz a l'ha dije: "Ch'it sie benedìa an tra le fomne, fija mia cara! Cost tò scond at ëd grinor[2] a l'é mej che 'l prim, përchè ti 't ses nen andàita a sërché dj'òm giovo, pòver o rich. 11E adess, fija mia cara, gnun-e tëmme; mi i farai për ti lòn ch'it l'has dime, përchè tut ël pòpol a sapia che ti 't ses na fomna onesta. 12Contut, combin ch'i sia tò parent, a-i é n'àutr ch'a l'é 'n parent pì davzin che mi[3]. 13Passa ambelessì la neuit e doman matin, se col-lì a vorerà mariete, va bin, ch'at pija; ma se a-j piasrà nen, it pijerai mi, it lo giuro për la vita 'd Nosgnor! Sta cogià fin-a a la matin".

14Parèj che Rut a l'é restà cogià ai sò pé fin-a a la matin. Peui Boz a l'é alvasse anans che la lus dël di a permëttèissa d'arconòss-la. An tra chiel as disìa: "A venta che gnun a ven-a a savèj che costa fomna a l'é vnùita an sl'èira!"[4]. 15Peui a l'ha giontà: "Doverta 'l mantel ch'it l'has a còl e tenlo con le doe man". Chila a l'ha tnilo e chiel a l'ha mzurà ses part d'òrdi ch'a l'ha cariaje an sle spale; peui chila a l'é tornass-ne an sità.

16Cand che Rut a l'é tornà da soa madòna, costa-sì a l'ha ciamaje: "Coma ch'a l'é andàita, fija mia cara?". Chila a l'ha contaje lòn che col òm a l'avìa fàit për chila. 17A l'ha giontà: "Coste ses ëmzure d'òrdi, a l'ha dàmje an disend: 'It torneras pa a man veuide da toa madòna'". 18"Stà tranquila, fija mia cara, a l'ha dije Noemi, fin-a a tant ch'it sapie nen coma ch'a finirà cost afé, sicura cost òm as darà pa ëd pas prima ch'a l'abia sarà d'ancheuj costa facenda".

Nòte[modifiché]

  1. O "a l'ha doertà 'l cheur a la gòj".
  2. O "costa sconda preuva 'd fidelità ch'it l'has dane".
  3. Cfr. Levìtich 25:25.
  4. O "anans che n'òm a peussa arconòss-ne n'àutr".