La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Re/2Re 19

←2 Rè 18

La Bibia piemontèisa Lìber dij Rè

2 Rè 20→

2 Rè

Pàgina revisionà

19

Esechia a-j ciama a Nosgnor ëd giutelo

¹Cora che rè Esechia a l’ha scotà lòn ch’a l’avìo arportaje, a l’é s-ciancasse le vestimenta, a l’é quatasse ‘d tërliss e a l’é andàit al Templi ‘d Nosgnor. ²Peui a l'ha mnà Eliachim, ël mèist ëd ca, Sebna scrivan e j'ansian dij sacerdòt, dal profeta Isaia fieul d'Amos; tùit a l’ero quatà 'd sach. ³A l’han dije: “Sòn a l'é lòn ch’a dis Esechia: ‘Costì a l'é un di d'angossa, d'arlìa e d'onta, përchè le masnà a rivo a la mira 'd nasse ma a-j manca a la mare la fòrsa 'd cateje. ⁴Podrìa desse che Nosgnor a l'àbia scotà le parole dël cap dij copé, che 'l rè d'Assiria sò padron a l'ha mandà për ansulté 'l Dé ch’a viv e ch'a lo castigrà për le paròle che 'l Signor tò Dé a l'ha sentù. Ore, fà na preghiera për coj ch’a son survivù!”.

⁵Cora che ij ministr ëd rè Esechia a son andàit da Isaia për deje ‘l mëssage dël rè, ⁶ël profeta a l’ha replicà: “Arferije a vòst padron sossì. Nosgnor a dis: ‘Gnun-e tëmme 'd lòn che i l'eve sentù e che a l’é stàit dovrà dai mëssagé dël rè d'Assiria për ofendme. ⁷Vardé, mi i-j manderai në spìrit che chiel, pen-a scotà la neuva, as në tornerà a sò pais e ambelelà i lo farai meuire dë spa”.

⁸Antramentre, ël gran copé dl’Assiria a l’ha chità Gerusalem e a l’é andàit a consultesse con ël rè dl’Assiria, ch’a l’era slontanasse da Lachis e a l’avìa atacà Libna. ⁹Tòst apress ëd lòn, rè Senacherib a l’ha ‘dcò sentù che rè Tirnaca dl’Etiòpia a l’era ‘n marcia për combate contra ‘d chiel. Antlora a l’ha torna mandà ‘d mëssagé a Esechia për dije:

¹⁰“Cost mëssage a l’é për rè Esechia ‘d Giuda. Che tò Dé, ch’it n’has fiusa, a vada pa a ‘mbrojete con la promëssa che Gerusalem a sarà pa pijà dal rè dl’Assiria. ¹¹Ti ‘t conòsse bin lòn che ij rè dl’Assiria a l’han fàit tut andoa ch’a son andàit. Lor a l’han sempe fàit na devastassion compléta dij teritori^[1] ‘d coj ch’as butavo antrames për fërmeje! Përchè mai penses-to d’esse n’ecession? ¹²Andova ch’a son le nassion che ij mè grand a l'han dëstrovù: Gosan, Caran, Resef e le gent d'Eden an Telassar: a son forse stàit rëscatà dai sò dio? ¹³Dova ch'a l'é adess ël rè d'Amat, col d'Arpad e 'l rè dle sità 'd Sefarvaim, Ena e Iva?”.

¹⁴Esechia a l'ha ciapà la litra da le man dij mëssagé, a l'ha lesula, peui, montà al Templ e dësliand lë scrit dëdnans ëd Nosgnor, ¹⁵a l'ha pregà parèj: “Signor Dé d'Israel, ch’it ses astà an sij cherubin! Mach ti 't ses Dio për tùit ij regn ëd la tèra. Ti 't l'has fàit ël cel e la tèra. ¹⁶Sporzte, Nosgnor, e scota! Doverta ij tò euj e varda, Signor! Sta a sente tute le paròle ‘d dësfida che Senacherib a l'ha përnunsià për ansulté 'l Dé ch'a viv. ¹⁷A l’é vera, Signor, che ij rè d'Assiria a l'han vastà tute cole gent e ij sò teritòri. ¹⁸E a l’han campà ant ël feu ij dio ‘d cole nassion e a l’han brusaje. Për fòrsa ch’a l’han podù fé lolì: coj-lì a l’ero pa nen ëd dio - mach d’idoj ‘d bòsch e ‘d pera fàit da la man ëd l’òm. ¹⁹Ore, Signor nòst Dé, salv-ne dal podej ‘d Senacherib, përparèj che tùit ij regn ëd la tèra a sàpio che mach ti, Signor, it ses Dé”.

Isaia a fà la predission ëd la liberassion ëd Giuda

²⁰Anlora Isaia, fieul d'Amos, a l'ha mandaje 's mëssage a Esechia: “A dis Nosgnor, Dé d'Israel: I l'hai antëndù lòn che ti 't l'has ciamà an toa preghiera për lòn ch’a riguàrda rè Senacherib dl'Assiria. ²¹Sòn a l'é lòn ch'a dis ël Signor contra 'd chiel:

‘La vèrgin, fija 'd Sion, at dëspresia, a të sbéfia. La fija ‘d Gerusalem a sopata la testa e a l’é butasse a rije damentre che ti ‘t file via. ²²Chi é-lo ch'ansulta e a schèrgna? Contra 'd chi l'has-to alvà ij tò euj pien ëd babìa? Contra dël Sant d'Israel! ²³Për mojen dij tò mëssagé it l'has ansultà Nosgnor e it l'has dit: ‘Con la caterva dij mè chèr i son montà dëdzora dle montagne, fin-a j'estremità dij giov dël Liban: i l'hai tajà ij séder pì àut, j'arsipress pì bej; i son intrà ant ël canton pì stërmà ëd sò bòsch vajant. ²⁴I l'hai scavà d'adoss e beivù d'eve forëstere. Con le pianà dij mè pé i l'hai fàit ëvnì sech ij torent d'Egit! ²⁵Ma has-to pa sentù? Da vàire i l'hai parà sòn. I l'avìa pianificalo ant ij temp d'antan; e adess mi i lo farai. Ël proget a l'é sòn: che le piasse-fòrt a sio dësblà da ti ant un baron ëd ruin-e. ²⁶Cola-lì a l’é la rason che ij sò abitant a son sensa fòrsa. A son ëstàit confondù e sbaruvà, a son dventà parèj dl'erba dij camp tanme ëd na pianta vërda giovna, parèj dl'erba dij cop, brusà dal vent dël levant. ²⁷Che ti 't sie setà, it seurte o t'intre torna, mi 't conòsso. ²⁸Për ël fàit che ti 't ses anrabià contra 'd mi e toa arogansa a l'é montà a mie orije, it butrai mè anel a toe nariss e mè mors ai tò làver; it farai torné për la stra d'andova ch’it ses rivà’”.

²⁹Peui Isaia a l’ha dit a Esechia: “Costa a sarà la preuva che lòn ch’i diso a l’é vrità: da st'ann-sì ti 't mangeras ël frut dlë smens ch’a son tombà; ant l'ann ch'a ven, lòn che a l'é nà daspërchiel e ant ël ters ann a sëmneran e a mëssoneran, a pianteran ëd vigne e a në mangeran la produssion. ³⁰Lòn ch'a resta ant la casà 'd Giuda che a scamprà, a ‘ndrà anans a buté le rèis da sota e a porté frut dëdzora. ³¹Përchè la rimanensa a seurtirà da Gerusalem; ij survivù a vniran fòra dal mont ëd Sion. L’angagg passionà 'd Nosgnor dl’Univers a farà sòn!”.

³²Për lòn, sòn a l'é lòn ch’a dis ël Signor a propòsit dël rè d'Assiria: ‘An costa sità, soa armeja a intrerà pa, gnanca na flecia a sarà sfrandà. A l'atacherà pa con jë scù, gnun-a màchina d'assedi a-j butrà contra. ³³Ma as në tornerà da la stra d'andova ch'a l'era rivà. Chiel a intrerà pa an costa sità, a dis Nosgnor. ³⁴Mi i-j darai protession a costa sità për salvela, përchè i l'hai promëttùjlo a David mè servent’”.

³⁵Parèj, an cola midema neuit l'Àngel dël Signor a l'é calà e a l'ha massà 185.000 òm dël campament assir. Cora che ij survivù a son aussasse a la matin, varda-lì, j'àutri a l'ero tuti mòrt. ³⁶Senacherib d'Assiria a l'ha gavà le tende, a l'é tornass-ne andaré e a l'é restà a Ninive.

³⁷Na vira, antramentre ch'a l'era an camin ëd preghé sò dìo Nisroch, ant sò templi, ij sò doi fieuj Adramelech e Sareser a l'han massalo dë spà. Peui lor a son ëscapà ant ël pais d'Ararat; sò fieul Esaradon a l'ha arpiassalo tanme rè.

Nòte

1. O “tut lòn che a l'han fàit ij rè d'Assiria ant le tère votà a l'ëstermini”.