Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Proverbi/Proverbi 29

Da Wikisource.

La Bbia piemontèisa - Proverbi 29

Provèrbi

[modifiché]

1Se n’òm a l’ha la testa dura e as arfuda d’esse arprocià, a sarà crasà ant un bòt e sensa surtìa.

2S'a comando ij giust, la gent a l'ha gòi, ma s'a comando ij përvers ël pòpol a gëmm.

3Col che a l'ha car la sapiensa a fà content sò pare e soa mare, ma col ch’a va a bagasse a sghèira mach soe sostanse[1].

4Con la giustissia 'l rè a dà stabilità a soa nassion ma s’a pensa mach a coma 'gravé le taje a lo manda an ruin-a.

5L'òm che a sviolin-a sò amis a slarga na rej për ij sò pass.

6Sota ij pass dël pervers a-i é un trabucèt, ma l'òm giust a cor e a l'é content.

7L'òm giust a l'ha a cheur ël destin dij pòver, ma 'l pervers a veul pa savej-ne.

8Jë sbefios a mando a rabel na sità antrega, ma ij savi a pasio la flin-a.

9Cora che na përson-a sàvia a fà na disputa an giudissi con un fòl, a-i sarà mach ëd diatribe ridìcole e as rivrà mai a na conclusion.

10La gent sanghinaria a l’han an ghignon coj ch’a son onest e drit, ma ij giust a lo ten-o da cont.

11Ël fòl a dà sfògh lìber a soa ràbia, ma ël savi a la traten.

12Se ‘n governant a dà da ment ai busiard, tùit ij sò minister a saran gram.

13Ël pòver e lë strossin as treuvo; a l'è Nosgnor ch'a anlumina j'euj ëd tùit e doi.

14Un re ch’a giùdica ij pòver con giustissia a fà che sò tròno a staga frem për sempe.

15Ël baston e l'arpròcc a rendo savi, ma se a un giovo as lassa fé tut lòn ch’a veul, a dzonora soa mare.

16S'a comando ij pervers ij delit a foson-o, ma ij giust a vëdran soa ruin-a.

17Mostra la dissiplin-a a tò fieul e chiel at farà content e at darà ‘d sodisfassion.

18Sensa d'arvelassion profètiche la gent a l'è sensa fren: ma beà a son coj ch’a ten-o da cont la Lege.

19A basta pa corege ‘n servitor a paròle, përchè a capiss ma a scotrà nen.

20L'has-to vëddù n'òm ëd lenga tròp lesta? Ebin, it peule speré ëd pì da ‘n fòl che da chiel.

21Seulia pa l'ës-ciav già da masnà përchè a vnirà a esse vilan.

22L'òm soget a la flin-a a cissa le ruse e 'l cagnin a fà minca sòrt ëd pëccà.

23L'òm superb a sarà umilià, col ëd cheur ùmil a vagnerà d'onor.

24Col che a l'é sòcio dël làder a l'ha an ghignon chiel midem, a fà ‘l sarment për rende testimoniansa, ma a parla nen.

25Avèj tëmma dj'òm a fà robaté ant un trabucèt, ma col che a l'ha fiusa an Nosgnor a l'é al sicur.

26Vàire a sërco 'd fesse bej ‘dnans a coj ch’a comando, ma l'é Nosgnor ch’a-j giùdica.

27Ij gram a dëspressio ij giust, e për ij giust ij gram a son n’abominassion.

Nòte

[modifiché]
  1. O: "richëssa". La richëssa a l'é considerà coma 'n segn ëd bon ésit e dla bebedission ëd Nosgnor, coma ch'a l'è sempe stàita. Esse considerà n'òm donor da la comunità a vorìa dì che chiel a l'avìa vanià 'd sostanse e mantnù soa reputassion. A sarìa na dësgrassia avèj 'n fieul ch'a sghèira ij sò sòld con le bagasse (cfr. Provèrbi 5:10; 6:31).