La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giudes/Giudes 10

←Giudes 9

La Bibia piemontèisa Giudes

Giudes 11→

La Bìbia piemontèisa - Giudes 10

Liber dij Giùdes

10

Tola

¹Dòp d'Abimelech, a l'é surtìje a salvé Israel Tola, fieul ëd Pua, fieul ëd Dodo. A l’era dla tribù d'Issacar e a stasìa a Samir an sle montagne d'Efraim. ²A l'é stàit giùdes an Israel për vintetré agn, peui a l'é mòrt e a l'é stàit sotrà a Samir.

Iair

³Dòp ëd chiel a l'é vnùit Iair, nativ dël Ghilead, ch’a l'é stàit giùdes d’Israel për vintedoi agn. ⁴A l'avìa tranta fieuj ch’a montavo tranta pojin ëd sòma e a possedìo tranta sità che ancora 'l di d'ancheuj as ciamo le Borgià ëd Iair, ant ël pais ëd Ghilead. ⁵Cand ch’a l’é mòrt a l’han sotralo a Camon.

Iefte

⁶Con soe malfàite, j’Israelita a l’avìo torna ‘ncaminasse a ofende Nosgnor. A rendìo l’adorassion ai Baal e a j’Astarte, e fin-a ai dio d’Aram e ‘d Sidon, ai dio ‘d Moab, coj dj’Amonita e dij Filisté. A l’avìo chità Nosgnor e a-j rendìo pa pì l’adorassion. ⁷Anlora l’ira ‘d Dé a l’é anviscasse contra d'Israel e a l’ha butaje ant le man dij Filisté e dj’Amonita. ⁸Costi-sì, da col temp-là, e për disdeut agn^[1], a l’avìo maltratà e crasà^[2] j’Israelita ch’a stasìo an Ghilead, da l’àutra banda dël Giordan, an lòn ch’a l’era stàita la tèra dj’Amorita. ⁹J’Amonita a l’han travërsà ‘l Giordan për feje guèra a le tribù ‘d Giuda e ‘d Beniamin, e contra la tribù d’Efraim. Israel as trovava ant na situassion ëd perìcol^[3] grev.

¹⁰A l’é ‘ntlora che j’Israelita a l’han anvocà^[4] Nosgnor, an disend: “I l’oma pëccà contra ‘d ti. I l’oma chità nòst Dé për rende l’adorassion ai Baal”. ¹¹Ma ‘l Signor a l’ha dije a j’Israelita: “An passà, quand ch’i l’avìe ciamame d’agiùt, i l’hai sempe liberave da le man dj’Egissian, dj’Amorita, dj’Amonita e dij Filisté, ¹²e ‘dcò da le man dij Sidonita, dj’Amalechita e dij Madianita, cand ch’av crasavo. ¹³Pura, vojàutri i l'eve chitame për rende l’adorassion a d'àutri dio: për costa rason-sì mi 'v salverai pi nen! ¹⁴Andé a supliché ij dio ch’i l’eve sernuve: che av salvo lor adess ch’iv treuve ant ij pastiss!”.

¹⁵Ma j’Israelita a l’han amplorà ‘l Signor an disandje: “A l’é sicur ch’i l’oma pëccà. Fà ‘d nojàutri lòn ch’a të smija, mach, ancheuj, it lo ciamoma: salv-ne!”. ¹⁶Anlora a l’han dësfasse dij dio forësté e a son tornà a rende l’adorassion a Nosgnor, che, an efet, a podìa pa pì soporté^[5] le tribulassion d’Israel. ¹⁷J’Amonita a son mobilitasse e a son acampasse an Ghilead. Ëdcò j’Israelita a son concentrasse e acampasse a Mispa. ¹⁸Ant ël mentre, an tra ‘l pòpol, ij cap dël Ghilead a son disse: “Col ch'a saralo l'òm ch'a 'ncaminerà a combate contra j'Amonita? Col-lì i lo faroma cap ëd tuta la gent ëd Ghilead.

Nòte

1. La frase שְׁמֹנֶה עֶשְׂרֵה שָׁנָה (shemoneh'esreh shanah) a peul esse voltà con ''disdeut ani'', mach che sòn a podrìa esse mal fé con l' arferiment dl'ann precis. A l'é possìbil che la scond part dël vërsèt che a fà 8 a s'arferissa a l'ann che a fà disdeut d'un longh temp ëd crasament a levant dël Giordan, che a sarìa rivà al corm ëd la nimicìssia contra 'd tut Israel, comprèis Giuda (vëdde vërsèt 9) ant l'ann che a fà disdeut.
2. Ebràich: "mandà an frise e sgnacà". La ripetission ëd sinònimi sonor che a së smijo (רָעַץ [ra'ats] e רָצַץ [ratzats]) a l'é për ènfasi; רָצַץ a ven fòra ant rèis Polel, an giontand na vira pì 'd ghëddo a l'afermassion.
3. O “angossa”.
4. O “crijà”.
5. Ebràich: "E sò spìrit (fià, respir) a l'é vnùit curt [valadì anchièt, spassient] për la soferensa d' Israel". Ël nòm ebràich נֶפֶש (nefesh) a ven fòra 'dcò parèj tanme sogèt dël verb קָצַר (qatzar) an Nùmer 21: 4 (j'Israelita a së spassientisso andand dë dsà e dë dlà , Giùdes 16:16 (Sanson a perd la passiensa con j'assij ëd Dalila) e Sacarìa 11: 8 (Sacarìa a së spassientis con ij tre "bërgé" gargh).