La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 19

←Giosuè 18

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 20→

Giosuè

19

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 19

Teritori assegnà a Simeon

¹Lë scond teritòri tirà a sòrt a l'é stàit col ëd la tribù ëd Simeon. A së spantiava da 'ndrinta dle tère dla tribù 'd Giuda. ²Soa ardità a comprendìa: Bersabéa, Molada, ³Catsar-Sual, Bala, Etsem, ⁴Eltolad, Betul, Corma, ⁵ Tsiclagh, Bet-Marcabot, Catsar-Susa, ⁶Bet-Lebaot e Saruchen: tërdes sità e ij sò vilagi. ⁷Ain, Rimon, Eter, e Asan: quat sità e ij sò vilagi. ⁸Coj-lì a j'ero j'anviron ëd cole sità fin-a a Balat-Ber, che a l'é la Rama dël Mesdì. Cola-lì a l'é stàita l'ardità dla tribù dij Simeonita, conform a soe famije. ⁹Na part dij teritori dla tribù ‘d Giuda a l’é stàita donà an ardità a la tribù ‘d Simeon, dagià che ij dissendent ëd Giuda a l’avìo arseivù ‘n teritòri tròp grand për lor. Për lòn, la tribù ‘d Simeon as treuva sarà andrinta l’ardità ‘d Giuda^[1].

Teritori assegnà a Zabulon

¹⁰Ël ters teritòri assegnà për sòrt a l’é stàit pr’ ij clan ëd la Tribù ‘d Zabulon. La frontiera 'd soa ardità a rivava fin-a a Sarid. ¹¹Sò finagi a montavo vers ël mar, fin-a a Marala, për peui rëscontresse a Dabeset, e da 'mbelelà al torent ch'a l'é an facia d'Iocneam. ¹²Peui da Sarid a tornava vers orient, andova ch'as àlva 'l sol, fin-a ai finagi ëd Chislot-Tabor, a passava për Daberat, e a montava a Iafia. ¹³Da là, an virand a levant, a rivava fin-a a la banda oriental ëd Gat-Efer, a Et-Casin, a tocava Rimon, e a vertìa a Nea, ¹⁴për peui pieghé a setentrion anvers Anaton e finì ant la comba 'd Ifta-El. ¹⁵A comprendìa: Cata, Nacalal, Simron, Idala e Betlem, dódes sità con ij sò vilagi. ¹⁶Costì a l'era 'l teritòri dij Zabulonita, conform a soe famije.

Teritòri assegnà a Issacar

¹⁷Ël quart teritòri assegnà për sort a l’é tocaje ai clan ëd la tribù d’Issacar. ¹⁸E soe contrà a son ëstàite cole ch'a l'ero vers Iesrael, Chesulot, Sunem, ¹⁹ Cafaraim, Sion, Anacarat, ²⁰Rabit, Qision, Abes, ²¹Remet, En-Ganim, En-Cada e Bet-Patsets. ²²Peui a rivava a Tabor, a Sacatsima, a Bet-Semes, e a finìa ant ël Giordan: a comprendìa sëddes sità con ij sò vilagi. ²³Costì a l'é stàit ël posediment dij clan ëd la tribù d’Issacar, le sità e ij sò vilagi.

Teritòri assegnà a Aser

²⁴Ël quint teritòri assegnà për sòrt a l’é stàit pr’ ij clan ëd la tribù d’Aser. ²⁵Sò finage a l'era Chelcat, Cali, Beten, Acsaf, ²⁶Alamelech, Amad e Misal; a traversava ël Carmel a ponent e seguitand ël torent Libnat, a rivava al mar. ²⁷Peui a tornava vers ël sol levant, a Bet-Dagon, e as rëscontrava con Zabulon e con la valada 'd Ifta-El a tramontan-a; a seguitava peui për Bet-Emeq e Neiel, e a passava dë snistra ëd Cabul, ²⁸an tocand Ebron, Recob, Camon e Cana, fin-a a Sidon la Granda; ²⁹peui la frontiera a tornava a Rama, fin-a a Tir, sità fortificà, a piegava vers Cosa, e a finìa al mar. A Comprendìa: Chebel, Aczib, ³⁰Cuma, Afech e Recob: an tut vintedoi sità con sò vilagi. ³¹Costa-sì a l’é stàita l’ardità dij clan ëd la tribù d’Aser, le sità e ij sò vilagi.

Teritori assegnà a Neftali

³²Ël sest teritòri , assegnà për sòrt, a l’é stàit pr’ ij clan ëd la tribù ‘d Neftali. ³³E soa frontiera a partìa da Chelef, e peui Elon e Zananim, e Adami-haNecheb, e Iabnel fin-a Laqum, për cité soe stremità al Giordan. ³⁴Da là vers ponent a gimbava vers Asnot-Tabor, për seurte da là a Cuqoch; d'ambelessì le borne a tocavo 'l fianch meridional dël teritòri ëd Zabulon, e la banda 'd ponent ëd la tribù d'Aser con a levant ël Giordan. ³⁵Sita fortificà a l'ero: Tsidim, Tser, Camat, Racat, Chineret, ³⁶Adama, Rama, Casor, ³⁷Qedes, Edrei, En-Casor, ³⁸Ieron, Migdal-El, Corem, Bet-Anat e Bet-Semes; disneuv sità e sò vilagi. ³⁹Costa-sì a l’era l’ardità dij clan ëd la tribù ‘d Neftali, soe sità e ij sò vilagi.

Teritori assegnà a Dan

⁴⁰Ël sétim teritòri assegnà për sòrt a l’é stàit pr’ ij clan ëd la tribù ‘d Dan. ⁴¹E le contrà 'd soa ardità a son ëstàite Tsorach, Estaol, Ir-Semes, ⁴²Salabin, Aialon, Itla, ⁴³Elon, Timna, Ecron, ⁴⁴Elteche, Ghibeton, Baalat, ⁴⁵Iehud, Bene-Berach, Gat--Rimon, ⁴⁶j'eve 'd Iarcon, e Racon, con ij finagi ch'a son an facia 'd Ioppa. ⁴⁷Ma col teritòri a l'era tròp ëstrèit për ij fieuj ëd Dan: an efet lor a l'han peui marcià an guera contra 'd Leshem, a l'han pijala, e passà la gent a fil dë spa, a son fasne padron; a l'ha abitaie an ciamandla Leshem-Dan, dal nòm ëd Dan sò Grand^[2]. ⁴⁸Costa a l’é stàita l’ardità dij clan ëd la tribù ‘d Dan, le sità e ij sò vilagi.

⁴⁹Dël rest, dal moment ch'a l'han chità 'd partagé ël pais conform a sò confin, j'Israelita a l'han vorsù deje 'dcò a Giosuè fieul ëd Nun na proprietà an mes ëd lor. ⁵⁰Coma ch'a l'avìa comandà Nosgnor, a l'han daje la sità che chiel a l'ha vorsù, valadì: Timnat-Sera, an sij mont d'Efraim. Chiel a l'ha arcostruila për steie.

⁵¹Coste-sì a son j’ardità che Eleasar, ël sacerdòt, Giosuè, fieul ëd Nun, e ij capfamija dle tribù a l’han ëspartì për sòrt an tra ij clan ëd le tribù d’Israel. Costa spartission a l’han fala a Silo, a la presensa ‘d Nosgnor, a l’intrada dla tenda dël rëscontr. Përparèj a l'é completasse tuta la spartission dël pais.

Nòte

1. 19:2-8 cfr. 1 Crònache 4:28-33.
2. Cfr. Giùdes 18:27-29.