La Bibia piemontèisa
Giob

Giòb

3

Nòte tecniche a Giòb 3

3:1 Maledì: Ël verb "maledet" a l'è 'l preterit ëd Piel dël verb קָלַל (qalal); sòn a vorerìa dì "esse leger" ant la rèis ëd Qal, ma ambelessì "traté leger, con dëspresi, maledission". Vëdde: H. C. Brichto, Ël problema dla "Maledission" ant la Bibia ebràica; e A. C. Thiselton, "La chërdensa dël podèj dle paròle ant jë scrit bìblich", JTS 25 (1974): 283-99.

3:2 A l’ha dit. Ël test l'ha וַיַּעַן (vaija'an), a la létera ''e a l'ha rëspondù''. Jë LXX a l'han mach "a l'ha ( λέγων )" al pòst ël tut ël vërsèt 2. Sirìach, Targom e grech a son d'acòrdi con ël TM. "A l'ha rëspondù e a l'ha dit" a l'é na fraseologìa tìpica 'd tùit ij dëscors ëd Giòb che ancamin-o con Sàtana an 1: 9. Da gnun-e d'àutre part dël Testament Vej as deuvra costa fraseologìa.

3:3 Un mas-cc. La paròla a l'é גֶּבֶר (ghever, "n'òm"). Ël sostantiv ëd régola a fà distinsion ëd n'òm tant 'me ''fòrt, (vir)'', diferent da masnà e fomne. Serte version a lo rendo tant 'me "fiolin, garson". (për rimossion dla contradission ''aparent'' ëd pa esse na përson-a adulta consepìa ant l'ùter) che a manco a sta mira. La volgata a l'ha ''homo''.

3:4 Da manca: O “Che Nosgnor a vada nen a soagné”. Ël verb a l'é n'Hiphil (causativ ambelessì) ëd יָפַע (iafa'), che a vorerìa dì ''lòn che a fà arluse, lòn che a l'é bel ''. Ël soget a l'é 'l termo: נְהָרָה (nharah, "lus"), n' hapax legomenon tìpich ëd l'autor ëd Giòb, ch'a riva dal verb נָהַר (nahar, "arluse "[Vëdde Isaia 60: 5]).

3:4 Splendrissa: Ël verb a l'é n'Hiphil (causativ ambelessì) ëd יָפַע (iafa'), che a vorerìa dì ''lòn che a fà arluse, lòn che a l'é bel ''. Ël soget a l'é 'l termo: נְהָרָה (nharah, "lus"), n' hapax legomenon tìpich ëd l'autor ëd Giòb, ch'a riva dal verb נָהַר (nahar, "arluse "[Vëdde Isaia 60: 5]).

3:5 Arvendichelo: Ël verb a l'é: (gaʾal, “dësangagè, rëscaté, reclamé, dëspoteghé”). A-i é chi a l'ha sugerì che 'l verb a sia l'omònim ëd «scuncé, anflé scros, inquiné»: lòn che as les ant la version Sirìaca 'd Malachia 1:7,12 e ant la Volgata (''pollutum'') e an Rashi. Vëdde: R. R. Johnson, «Ël sens primari ëd ga’al», VTSup 1 (1953): 67-77.

3:6 Contà: Ël verb a l'é sempi: לָקַח (laqach, “pijé,ciapé”). Ambelessì ël sens fòrt d'ambranché cheicòssa e lasselo pa pì andé.

Mèis: La sernia 'd costa paròla per "lun-e", יְרָחִים iërachim (יֶרַח (ierach) a peul ëdcò significhé "mèis") ëd חֳדָשִׁים (còdashim) a l'é dovùa al fàit che "mèis" ambelessì a l'é pa n'arferiment andova che a l'é essensial na dàita precisa ant ël calendari (andova che חֹדֶשׁ [còdésh] a sarìa stàit mej). Vëdde J. Segal,''irch (ierach n.d.t.) ant ël Calendari ëd Gheser ".

3:7 Gòj. La paròla a ven da רָנַן (ranan, " dé un crij" o "crij ëd gòj"). Son fòrt e auss. Un crij ëd gòj, tanme për esempi na nassensa, ch'a ''intra'' ant un di e a scota sicura an col di.

3:8 Maledisso: A l'e facil che 'l verb a sia: “esecré, maledission,” da קָבַב (qavav). Ma E. Ullendorff a l'avia pijalo da נָקַב (naqav, "përtusé") e a l'ha otnù na letura "Lassa che ij raj dla lus dël di a lo foro (valadì ëd neuit) për asardé fin-a 'l Leviatan".

3:9 Vanificà: Lë stat assolù אַיִן ('ajin, "a-i é pa gnun "), ambelessì a l'é dovrà tanme predicà verbal. L'espression concisa a diria a la létera: ''e gnun''.

3:16 Abòrt. Ël sostantivo נֵפֶל (nefel, "abòrt") a sarìa lòn che d'abortiv a sfrasa da l'uter anans che 'l temp a sia mur. (Salm 58: 9). Tombé da la ''natura'' a vorerìa dì ''vnì al mond '' (Isaia 26:18). L'epitet טָמוּן (tamun, "stërmà") a l'é aproprià ant ël vërsèt. Ël cit a ven a dzoneus e ant lë scurità a l'é stërmà për sempe.

Dij cit. La paròla עֹלְלִים ('ollim) a s'arferis ëd nòrma a "dé ël làit, lacé". Ambelessì a s'adrëssa a le masnà an general an particolar a na creaturin-a nassùa mòrta.

3:17 Jë strach. La paròla יָגִיעַ (iaghia') a signìfica "strach, svers": ciairìa an ''esauriment fìsich'' dal genitiv dël complement ëd specificassion.

3:18 Treuvo la pas. Verb שַׁאֲנָנוּ (sha'ananu) e Palel ëd שָׁאַן (sha'an) che a significa "riposesse". A s'arferis a l'arlamesse o ristor dla gent, ambelessì an contrast con ël dur tratament arservà ai përsoné.

3:20 Ameiror. Costrut plural: מָרֵי נָפֶשׁ (mare nafesh, "coj mèr ëd l'anima o dla vita"). A podrìa memorié com a l'é dovrà מָרָה (marah, "mèr") da Naòmi për descrive soa soferta esperiensa da pòvra vidoa an Rut 1:20, o com a l'é dovrà ël vocàbol për descrive 'l crasament ancreus dj'Egissian dzora d'Israel (Surtia 1,14). Chi a l'é "mèr ant l'ànima" a son coj che a l'han avù la vita mojà da esperiense e maleur doloros.

Ch’a riva nen: Ël vërsèt a l'ha mach la forma אֵין ('en, "a-i é pa") con un sufiss pronominal e na congiunsion - "e a-i é pa" o "e a l'é nen". Jë LXX e la Volgata a giunto un verb për spieghé sta forma: "e pa otnila".

La serco: Ël verb חָפַר (cafar) a veul dì "scav, scavé. A podrìa esse n'acusativ ëd lòn che un a l'é darera a serché (Surtia 7:24), ma ambelessì a l'é seghità da un min comparativ (מִן). Ël vërsèt a descriv ij sagrinà che a scavo la tèra për trové la mòrt, pì che për andé an serca 'd tesòr.

3:22 Tomba: L'aramàich dla Pessità sirìaca a l'ha: "e as buta ansema, as riuniss", miraco an lesend גִּיל (ghil, "arlegrandze") come גַּל (gal, "baron"). A-i é chi a l'ha sercà d'emendé ël test për fé che 'l mòt a veula dì "mucc, baron" o "tùmul", parèj ëd na tomba. Se as podrìa 'dcò argomenté për un baron ëd pere tanme sepolcr da mòrt, a l'é ëdcò vera che 'l passagi a l'ha già parlà dlë scav ëd na tomba. L'ideja 'd "giùbil" a s'adata pro al tenor ëd tut ël vers e a-i é pa da cambielo. N'espression parìa as treuva an Osea 9: 1, che a dis: "Argiojiss pa, o Israel, con gòj". Ambelessì l'ideja a l'é che sti tribulà a s'argiojisso "fin-a a la letìssia" dla mòrt.

3:23 N’òm. Dòp d'avèj parlà dle përson-e an general (al plural ant ij vërsèt 21 e 22), Giòb a torna a parlé ëd chiel an manera specìfica (al singolar, an dovrand la midema paròla גֶּבֶר [ghever, "n'òm"] che a l'ha dovrà për chiel ant ël vërsèt 3): l'òm dont la manera a l'é stërmà. Ël percors sclint ëd soa vita d'anans a l'é stàit strompà: quatà an manera ch'a sia limità a na vita 'd maleur. La diciarassion a buta 'dcò ansema j'ambarass spirituaj che sòn a compòrta. A sarìa come dì che Nosgnor a l'é darera a portelo ant jë scurità e a peul pa pì vëdde andova che a stà andasend.

3:25 Ancapitame: Ël verb a l'é l'Hiphil ëd סָכַךְ (sacach, "guerné, dësfende, dé protession, protege, ciovendé"). Ël passagi ''ciav'' paralel a l'é an Giòb 19: 8, e a dis: "A l'ha blocà [גָּדַר, gadar] mia stra, për lòn i peus pa pì passé e ('t l'has, a l'ha) butà jë scurità dzora 'd mè vieuj". Esse quatà a l'é na metàfora amplìcita, che a mostra che 'l përcors a l'é stërmà e sarà. A-i é dë svergna ant le paròle 'd Giòb a la lus dl'acusassion ëd Satana an 1:10.

Cascame adòss: Corispetiv ebràich dl'aramàich ëd prima: יָבֹא iavo', "a l'e rivà, a ven": as presénta parèj ëd n'imperfet.