La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 38

←Genesi 37

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 39→

38

La stòria ‘d Giuda e ‘d Tamar

La Bìbia piemontèisa - Génesi 38

¹An col temp-là, Giuda a l’é separasse dai sò frej e a l’é andass-ne a vive ant la ca ‘d n’òm d’Adulam, për nòm Chira. ²Ambelelà Giuda a l’ha conossù la fija d’un Canané 'd nòm Sua e a l’é mariasse con chila. ³Sua a l’é restà an condission e a l’ha butà al mond un fieul e a l’ha ciamalo Er. ⁴Peui a l’ha avù ancora n’àutr fieul e a l’ha butaje ‘l nòm d’Onan. ⁵Ancora na vira a l’ha partorije ‘n fieul e a l’ha ciamalo Sela. Giuda a l’era a Chesib quand ch’a l’é nassuje cola masnà-lì.

⁶Për sò prim-nassù, Er, Giuda a l’ha pijaje na fomna ch’as ciamava Tamar. ⁷Er, contut, ël prim-genit ëd Giuda, a ofendìa Nosgnor^[1], e Nosgnor a l’ha falo meuire. ⁸Anlora Giuda a l’ha dije a Onan: “Va a cogete con la fomna ‘d tò frel ch’a l’é mòrt, e compiss anvers ëd chila tò dovej ëd cugnà e sicura parèj na posterità për tò frel. ⁹Ora Onan, ch’a savìa che la fijolansa ch’a l’avrìa avù, a sarìa nen ëstàita considerà la soa, minca na vira ch’a l’avìa ‘d relassion con la fomna ‘d sò frel, a lassava casché për tèra sò giuss^[2] për nen deje ‘d posterità a sò frel. ¹⁰Lolì ch’a fasìa, a ofendìa motobin Nosgnor, ch’a l’ha fàit meuire ‘dcò chiel. ¹¹Anlora Giuda a l’ha dije a la nòra Tamar: “Tornat-ne a ca ‘d tò pare e resta na vidoa fin-a a quand che mè fieul Sela a sarà chërsù”. A disìa parèj përchè ch’a pensava: “Ch’a meuira nen ëdcò sto-sì coma ij sò frej!”. Tamar, donca, a l’é andass-ne a vive a ca ‘d sò pare.

¹²A son passaje vàire dì e a l’é mòrta la fija ‘d Sua, fomna ‘d Giuda. Cand che Giuda a l’ha chità ‘l deul, a l’é andàit a Timna da coj ch’a tosonavo sò strop e con chiel a-i era Chira, sò amis d’Adulam.

¹³A l’han falo savèj a Tamar: “Varda, tò mëssé a va a Timna për la tosonura ‘d sò strop”. ¹⁴Anlora Tamar a l’é gavasse le gramaje^[3] e a l’é coatasse con ël vel, e a l’é anvërtojass-lo d'antorn, peui a l’é setasse a l’intrada d’Enaim, ch’a l’é an sla stra anvers ëd Timna. A l’avìa vëddù an efet che Sela a l’era giumai chërsù, ma che chila a l’era ancora nen ëstàita dàita coma fomna. ¹⁵Giuda a l’ha vëddula e a l’ha chërdula na meretris, përchè chila a l’era coatasse ‘l visagi. ¹⁶Giuda a savìa nen che cola-lì a fussa soa nòra. Chiel a l’é andàit për cola stra anvers ëd chila e a l’ha dije: “Lassa ch’i ven-a con ti!”. Chila a l’ha dije: “Còsa t’im daras-to për ven-e con mi?”. ¹⁷“It manderai un cravòt dlë strop”. Chila a l’ha replicà: “Dame 'n gagi fin-a a quand ch’it l’avras mandamlo!”. ¹⁸Chiel a l’ha dije: “Che gagi i l’hai da dete?”. A l’ha rësponduje: “To cacèt, tò cordon e ‘l baròt ch’it l’has an man”. Anlora Giuda a l’ha daje cola ròba e a l’é andàit a cogesse con chila, e chila a l’é restà an condission. ¹⁹Peui Tamar a l’é aussasse e a l’é andass-ne; a l’é gavasse ‘l vel e a l’ha torna vestì ‘l deul. ²⁰Giuda a l’ha mandaje peui ‘l cravòt pr' ël mojen d'un sò amis d’Adulam, për arpijesse ‘l gagi da le man ëd cola fomna, ma col-lì a l’ha pì nen trovala. ²¹A l’ha ciamà a la gent dël leugh: “Andova ch’a l’é cola meretris ch’a stasìa a Enaim an sla stra?”. Ma a l’han rësponduje: “Ambelessì a l’é mai staje gnun-a meretris!”. ²²A l’é parèj che l’amis a l’é tornà da Giuda e a l’ha dije: “I l’hai nen trovala, e la gent dël leugh a l’é sicura che fin-a adess ambelelà a-i sia mai stàita na meretris”. ²³Anlora Giuda a l’ha dit: “Ch'as jë ten-a, dësnò is ësponrio al ridicol. Vëdde bin che mi i l’hai mandaje sto cravòt, ma ti it l’has nen trovala”.

²⁴Apopré tre mèis dòp, a l’é stàita portà a Giuda sta neuva: “Tamar, toa nòra, a l’é prostituisse, e nen mach lòn, ma për motiv ëd soa prostitussion a l’é restà ansinta”. Giuda a l’ha dit: “Portela fòra e ch’a sìa brusà!”. ²⁵Tamar a vnisia già portà fòra, quand ch’a l’ha mandà a dì al mëssé: “Mi i son an condission për càusa dl’òm ch’a l’é possessor ëd coste ròbe-sì”. E a l’ha giontà: “Rëscontra, donch, ëd chi ch’a son sto cacèt, sto cordon e sto baròt”. ²⁶Giuda a l’ha arconossuje e a l’ha dit: “Cola fomna a l’é pì giusta che mi, përchè mi i l’hai nen dàila a mè fieul Sela”. E Giuda a l’é mai pì andass-ne a cogé con Tamar.

²⁷Quand che Tamar a l’é rivà al moment ëd partorì, a portava ant ël vènter doi binej. ²⁸Ant ël mentre dël part, un dij doi binej a l’ha butà fòra na man e la levatriss a l’ha ciapà ‘n fil ros ëscarlat e a l’ha gropalo dantorn a cola man an disend: “Costì a l’é surtì për prim”. ²⁹Ma quand che costì a l’ha tirà andaré la man, a l’é stàit sò frel a seurte. Anlora chila a l’ha dit: “Com é-lo ch’it ses dovertate na brecia?”, e a l’han ciamalo Peres (ch’a veul dì un ch’a l’é dovertasse na brecia e a l’é passaie). ³⁰Peui a l’é surtì sò frel ch’a l’avìa ‘l fil ross ëscarlat a la man, e a l’han ciamalo Zerach^[4].

Nòte

1. O “a l’é rendusse ghignonant a Nosgnor”.
2. Giuss ëd l’òm, sperma. Let. “smens”.
3. Ël vestì da vidoa,
4. Cost nòm a podrìa avèj la significassion ëd "scarlat" ma da la radis ëd còst termin, a l'é pì probabil ch'a veuja dì "col ch'a splendriss". Zerach a l'é peui dventà 'l cap ëd na tribù (Nùmer 26:20) che Achan a n'era 'l dissendent (Giosué 7:1).