La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache21
21
[modifiché]Jeoram a dventa rè ‘d Giuda
[modifiché]1Ieosafat a l’é mòrt e a l’é stàit sotrà con ij sò antich ant la Sità ‘d David. Sò sucessor a l’é stàit Jeoram, sò fieul. 2Ij sò frej, fieuj d Ieosafat, a l'ero Asaria, Jeciel, Zacaria, Asariau, Michel e Sefatia. A l'ero tuti fieuj ëd rè Ieosafat d'Israel. 3Sò pare ‘d lor a l’avìa daje ‘d don motobin pressios d’argent, d’òr e d’àutri asi, ansema al domini an sù le sità fortificà ‘d Giuda. Ma a l'avìa daje 'l regn a Jeoram përchè chiel a l'era ‘l prim-nà. 4Jeoram a l'ha pijàit ël contròl dël regn ëd sò pare e cora che a l'é vnùit potent, a l'ha fàit massé dë spa tùit ij sò frej e, con lor, ëdcò cheidun dj'ufissiaj responsabij ‘d Giuda.
5Jeoram a l'avìa trantedoi agn ant ël moment che a l'é vnùit esse rè d'Israel e a l'ha regnà an Gerusalem për eut agn. 6Jeoram a l’ha seguità, tutun, ël cativ esempi dij rè d’Israel e a l’era gram tant ‘me Rè Acab. A l’avìa fin-a mariasse con un-a dle fije d’Acab. Parèj Jeoram a l’ha fàit lòn ch’a l’é mal a j’euj ‘d Nosgnor. 7Ma 'l Signor a l'ha pa vorsù dësfesse dla dinastìa 'd David për motiv ëd la promëssa ch'a l'avìa faje a David ëd deje na dëssendensa ch’a l’avèissa splendrì tant 'me na lampia për sèmper[1].
8Antant che Jeoram a regnava, Edom a l'é arvirasse al contròl ëd Giuda e a l'é consacrasse sò rè[2]. 9Parèj che Jeoram con sò ufissiaj e tùit ij sò chèr ëd guèra a son surtì për combatje. Ëd neuit a l’han batù j’Edomita che pura a l’avìo ansercià chiel e ij capitan dij cher. 10Tutun, j’Edomita a l’han përsevrà an soa arvira a l’ubidiensa ‘d Giuda fin-a al di d’ancheuj. Dël midem temp, ëdcò Libna a l'é arvirasse al domini ‘d Giuda përchè Jeoram a l'avìa chità ‘l Signor Dé dij sò antich. 11Chiel a l'ha 'dcò drissà ‘d santuari pagan an sle colin-e 'd Giuda; a l'ha ancoragià la gent ëd Gerusalem a rende l’adorassion a d'ìdoj pagan e a l'ha slontanà Giuda da Nosgnor.
12Peui Jeoram a l'ha arseivù sta litra dal profeta Elia:
“Sòn a l'é lòn che a dis ël Signor, Dé dël tò grand David: Ti 't l'has pa seguità ‘l bon esempi 'd tò pare Jeosafat e dël rè Asa 'd Giuda. 13Nopà, it ses andàje dapress a la condòta dij rè d'Israel. It l'has ancoragià 'l pòpol ëd Giuda e j'abitant ëd Gerusalem a rende l’adorassion a d’ìdoj pròpi com a l’ha fàit la famija d'Acab an Israel. Ti it l'has ëdcò massà ij tò frej, gent ëd la famija 'd tò pare: d’òm ch’a l’ero motobin pì brav che ti. 14Varda, Nosgnor a l'é an camin ëd fé tombé un maleur gròss dzora 'd toa gent, ansima ai vòsti fieuj, vòstre fomne e tut lòn ch'i l'eve. 15E ti 't vniras ëdcò malavi ëd na maladia ch’at farà seurte, ant ël gir ëd pa vàire agn, ij buej da toe ventraje”.
16Anlora Nosgnor a l'é alvasse contra 'd Jeoram, an dësvjandje contra ij Filisté e j'Arab ch'a vivìo aranda dj'Etìop. 17Costissì a l'han atacà Giuda e a l'han bolversalo, an ravagiand tut lòn ch’a l'han trovà ant ël palass real, comprèis ij sò fieuj e soe fomne. A l'han lassà an vita gnanca un dij sò fieuj, gavà Acasìa, ël pì giovo.
18Dòp tut sòn, ël Signor a l'ha daje la tribulassion ëd na maladìa d'intestin ch’as podìa nen curesse. 19Chiel a l'é andàit anans parèj për pì che n'ann. Vers la fin dlë scond ann ij sò buej a son surtije da la pansa për motiv ëd la maladia, tant che a l'é mòrt ëd na mòrt motobin dolorosa. Soa gent a l'ha gnanca viscà ‘n grand farò për onorelo, com a l'avìa fàit për ij sò grand.
20Jeoram a l'avìa trantedoi agn ant ël moment ch'a l'é vnùit esse rè e a l'ha regnà eut agn an Gerusalem. Gnun a l'ha ringretà soa mòrt. A l'é stàit sotrà ant la sità 'd David ma pa ant le tombe reaj.
Nòte
[modifiché]- ↑ Cfr. 1 Rè 11:36.
- ↑ Cfr- Génesi 27:40.