La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache14

←2 Crònache 13

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

2 Crònache 15→

La Bìbia piemontèisa - 2 Crònache 14

14

Ij prim agn dël regn d’Asa

^1[1]Abia a l'é peui andurmisse con ij sò antich; a l'é stàit sotrà ant la sità 'd David. Sò fieul Asa a l'é rivà a esse rè a sò pòst. Ai sò temp ël pais a l'é restà pasi për des agn.

^2[2]Asa a l’avìa fàit lòn che 'l Signor Dé a vorìa e a-j dasìa l’aprovassion. ³A l’é dësfasse dj’autar e dij santuari pagan, a l’ha sbrisà ij pilon sacrà e campà giù ij paloch d'Asera. ⁴A l’avìa comandà al pòpol ëd Giuda ‘d sërché ‘l Signor, ël Dé dij sò antich, e fé l’ubidiensa a soa Lege e ai sò comandament. ⁵Asa a l’é ‘dcò dësfasse dij santuari pagan e dj’autar për l’ancens da minca un-a dle sità ‘d Giuda. Parèj ‘l regn d’Asa a l’ha godù d’un tèmp ëd pas. ⁶Mentre ch’a duravo coj agn ëd pas, a l’ha arcostruì le sità fortifià për tuta Giuda. An col tèmp-lì gnun a l’ha provà a fé guèra contra ‘d chiel, përchè a l’era Nosgnor^[3] a deje rechie dai sò nemis.

⁷Chiel a l'ha dije a la gent ëd Giuda: “Andoma a tiré sù torna coste sità e a fortificheje 'd murajon, ëd tor con pòrte e stanghe, antramentre che 'l pais a l'é ancor an nòst podèj, përchè noi i l'oma sërcà Nosgnor Dé: nojàutri i l'oma sërcalo e chiel a l'ha dane la pas an tute le manere. Parèj a son andàit anans an costa euvra d’arcostrussion e a l’han compìla.

⁸Asa a l'avìa n'armeja 'd 300.000 òm ëd Giuda, con dë scu gròss e 'd lanse. A l'avìa 'dcò 280.000 Beniaminita con dë scu cit e arch. A l'ero tùit òm ëd valor bin adestrà.

⁹Na vira Zera, da l'Etiòpia, a l'avìa marcià contra 'd lor con n'esercit d'un milion ëd përson-e e con tërzent chèr: a l'era rivà fin-a a Maresa, ¹⁰Asa a l'era ‘ndaie 'ncontra për feje front. A son ëschierasse a la bataja ant la comba 'd Zefata aranda 'd Maresa. ¹¹Asa a l'avìa anvocà Nosgnor, sò Dé e a l'ha dit: “Signor, fòra 'd ti, gnun a peul ëvnì an socors ant la lòta an tra 'l potent e col ch'a l'é sensa fòrsa: giùtne, Nosgnor nòst Dé, përchè i l'oma fiusa an ti e an tò nòm e i soma an marcia contra 'd costa borada. Signor, ti 't ses nòst Dé; che n'òm a l'àbia pa prevalensa dzora 'd ti!”.

¹²Parèj Nosgnor a l'ha batù cola gent dl’Etiòpia^[4] ‘dnans d'Asa e an facia 'd Giuda e ‘l nemis a l’é scapà. ¹³Anlora Asa con soa armèja a son ëstaje dapress fin-a a Gherar, e j’Etìop, pura tanti ch’a l'ero, a son tombà che pì gnun a l’é restane viv; përchè a l’ero stàit fàit a tòch ëdnans a Nosgnor e ‘dnans a sò esercit. Peui Asa e ij sò a l’han portaje via ‘n botin motobin grand.

¹⁴A l'han conquistà 'dcò tute le sità ant j'anviron ëd Gherar, përchè lë sparm dël Signor a l'era spantiasse ambelelà: tute le sità, andova che a-i j'era na gran pijàita, a son ëstàite ravagià. ¹⁵Lor a son campasse 'dcò an sle tende dij bergé, an fasend ravagi dle feje e dij gamej an gròssa quantità, peui a son tornàsne a Gerusalem.

Nòte

1. Ël vërsèt 14:1 a l’é numerà 13:23 ant ël test ebràich.
2. Ij vërsèt 14:2-15 a son numerà 14:1-14 ant ël test ebràich.
3. La Bibia piemontèisa/Semantica/Sërché Nosgnor
4. O “ij Cussita”.