La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/1Cronache 19
1 Crònache[modifiché]
19[modifiché]
David a buta an dërota j’Amonita[modifiché]
1Dòp tut sòn, Nacas, rè dj'Amonita, a l'è mòrt, e sò fieul Canun[1] a l'é suceduje tanme rè. 2David a l'ha pensà: "Venta ch'i trata con binvolensa Canun, fieul ëd Nacas, përchè sò pare a l'avia tratame bin". Antlora David a l'ha spedije n'ambassada con l'espression ëd deul për la mòrt ëd sò pare. Ore, ij nunsi 'd David a son rivà ant ël pais dj'Amonita për fé condolianse.
L’ora, però, che j’ambassador ëd David a son rivà ant la tèra d’Amon, 3ij comandant dj'Amonita a l'han dije a Canun: "Penses-to che a sia për onoré tò pare, che David a l'ha mandate 'd consolator? Sara-lo pa pitòst për osservé 'l pais con l'intension ëd destrùvlo, che ij sò ambassador a son ëvnùit da ti?". 4Antlora Canun a l'ha fait ciapé ij mëssagé 'd David: a l'ha tosonaje la barba e copaje soe vestimente fin-a metà cheussa për dësvërgogneje. Peui a l'ha mandaje andaré.
5Ant ël moment che David a l'é vnuit a savej lòn che a l'avio passà coj òm, a l'ha mandaje 'd messagé ancontra e 'l rè a l'ha faje dì: "Resté an Gérico fin-a che vòstra barba a sia torna chërsùa; peui i podreve torné". Lolì përchè a l’avìo na gran’ vërgògna për coma ch’a l’ero restà.
6Canun e j'Amonita, a l'han capì che a l'ero rendusse odios a David, e a l'han mandà mila talent d'argent a j'Aramé 'd Maca e ij Sirian ëd Zoba, për ciapé al sòld chèr e sivalié. 7A l'han assoldà trantadoimila chèr da guera, nen mach, ma dcò 'l re 'd Maca con soa armeja; e a son ëvnùit a buté campament dëdnans ëd Medeba. Ij fieuj d'Amon a son mobilitasse[2] andrinta a soe sità,e a l'han marcià al combatiment[3]. 8Quand che David a l'ha sentù lòn, a l'ha mandà Ioab con tuta l'armeja sernùa për combàtje. 9J’Amonita a son surtì e a son butasse n'órdin ëd bataja dëdnans a la porta dla sità[4] con ij rè che a l'ero vnùit a butesse a trop an camp dovert.
10Ioab, vëddù che la bataja a l'era schierà contra 'd chiel për doi front, dëdnans e a le spale, a l'ha sernù ij pì vajant ëd tut Israel e a l'ha formà na linea contra j'Aramé për combàtje ant ij camp. 11La resta dl'armeja a l'ha afidaje a so frel Abisai, che a l'ha schieraje an facia dj'Amonita për atacheje. 12Peui a l'ha dit: "Se j'Aramé a saran pì fòrt che mi, ti 't vniras an mè agiut, dësnò se a l'avran prevalensa ansima 'd ti, i sarai mi a vnite an socors. 13Fate corage e combatoma da coragios për nòstra gent e për le sità 'd nòst Dé. Nosgnor peui a opererà coma ch'a jë smijerà mej".
14Parèj che Ioab con sò vajant a l'é partì contra dj'Aramé e coj-lì a son scapaje dnans. 15Ant ël moment che j'Amonita a l'avio vëddù che j'Aramé a scapavo, a son dcò lor andait via dëdnans d'Abisai, frel ëd Ioab, e a son sarasse ant la sità. Ioab antlora, a l'é tornass-ne a Gerusalem.
16J'Aramé a l'avio vëddù d'esse stait taparà via, dëdnans Israel. A l'han spedì 'd nunsi për fesse giuté da j'Aramé dë dlà dl'Eufrate. Sofach, general dl'armeja d'Adadeser, a-j comandava. 17Ore, riferì lòn a David, chiel a l'ha assemblà tut Israel, passà 'l Giordan e ciapà posission con soe trope a Elam. Peui a l'é schierasse an facia a j'Aramé, n'órdin ëd bataja. 18J'Aramé tutun, a son ëscapà dëdnans d'Israel, e David a l'ha massà an tra j'Aramé setmila òm dij cariagi e quaranta mila fantassin. A l'é mòrt dcò Sofach, cap ëd soa armeja. 19Anlora tùit ij vassaj d'Adadeser, an vëddend che a l'ero stait butà an dërota dëdnans d'Israel, a son andait a fé la pas con David, e a son dventaje sogèt. Dòp ëd lòn j'Aramé a l'han pa pì vorsù giuté j'Amonita.