La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Coelet/Coelet 4
Qoèlet[modifiché]
4[modifiché]
1I l’hai peui considerà tute j’opression ch’as fasìo sota ‘l sol. Vardé la plenta dij crasà ch’a treuvo pa 'd consolassion. 2Anlora i l’hai proclamà pì felis ij mòrt, giumai passà, pì che coj ch’a son ancora viv; 3ma ancor pì argiojissant ëd tuti a l’é col ch’a l’é ancora nen nassù e a l’ha pa vëddù le brute assion ch’as compisso sota ‘l sol.
Travaj e arpòs[modifiché]
4I l’hai ‘dcò pensà che tuta la fatiga e tùit ij soen butà ant un travaj a son mach gelosìa për un o për l’àutr. Ëdcò sòn a l’é vanità e seguité ëd buf ëd fum. 5L'òm sensa sust a ancreusia ij brass e a mangia soa carn. 6Mej na brancà d’arpòs che doi brancà con fatiga.
Ij vantagi ‘d nen resté da sol[modifiché]
7Nen mach, ma i l’hai pensà a n’àutra vanità sota ‘l sol: 8un a l’é da sol sensa ardité, a l’ha nen un fieul, ni un frél. Pura a chita mai ‘d travajé, nì sò euj a n’han pro ‘d richëssa: “Për còsa ch’i tribulo e im gavo ‘l bin?”. Ëdcò sòn a l’é vanità e pijesse la pel.
9Mej esse an dòi che un da sol, përchè dòi a l’han pì ‘d gratificassion ant la fatiga[1]. 10An efet, s’a dovèisso mai tombé, un a peul aussé l’àutr. Nopà, maleur për col ch’a l’é sol: se a casca, a l’ha gnun ch’a lo giuta. 11Se dòi a deurmo ansema a peulo scaudesse; ma un da sol coma ch’a fà a scaudesse? 12S’a-i é n’agression, an dòi a peulo arziste e na còrda con tre teste a l’é malfé ch’a së s-ciapa.
Incostansa dla gent[modifiché]
13Mej un fiolin pòver ma anteligent[2], ch’un rè vej e sensa sust ch’a sà pa scoté ij consèj. 14Ël fieul a podrà an efet seurte da 'n përzon e esse proclamà rè, bele se, antant che sò predecessor a regnava, a l’era nassù pòver.15Ma peui, tùit[3] a coro a butesse da la part ancora ‘d n’àutr giovo ch’a pija sò pòst. 16A l’era na caterva ‘d gent cola che chiel a comandava, ma n’àutra generassion a seurt e col rè-là a l’é arfudà ‘dcò chiel. Ëdcò sòn a l’é vanità e andé a cassa dël vent.