Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Amos/Amos 4

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Amos 04

1Scoté costa Paròla, vojàutre vache 'd Basan, ch'i steve an sij mont ëd Samaria; për voi che i crase ij déboj e i ës-cincon-e ij miseràbij, e i dise a vòstri marì: "Sah! Porté mach an sà e beivoma!". 2Ël Signor a l'ha fait giurament për soa santità: "Vardé che a van da rivé  dëdzora 'd vojàutre, che i sareve portà via con ëd cròch e vòstra fiolansa con ëd rampon. 3E voi i surtireve për le brece, na fomna dë 'dnans a l'àutra. E i sareve possà ant la fortëssa. I lo diso mi, ël Signor.

Israel a l’ha ‘n randevò con Nosgnor

[modifiché]

4I ven-e a Betel për fé pecà! Andeve a Galgala për pëcché na vira 'd pì! I-j smon-e la matin vòstri sacrifissi e minca tre di vòstre desme! 5A l'é con d'alvà che vojàutre i feve ij vòstri sacrifissi d'assion ëd grassie! Crijelo ai quatr vent, proclamelo, ch'i l'eve fàit d'oferte volontarie! Përchè a l'é sòn che 'v pias, pa vera, fieuj d'Israel?" I lo diso mi, ël Signor.

6"E mi i l'hai mandave la famin-a an tute vòstre sità; i l'hai fave esse carestios ëd pan an tute vòste ca. Con tut lòn, vojàutri i seve pa tornà a mi. I lo diso mi, ël Signor. 7E mi i l'hai arfudave la pieuva, pròpi cand che a-i mancavo mach pì tre mèis a l'amson; i l'hai fàit pieuve dzora 'd na sità, e i l'hai pa fàit pieuve ansima a n'àutra sità: na campagna a l'ha arseivù la pieuva, ma n'àutra ch'a l'ha nen arseivula a l'é sëccasse. 8Doe o tre sità a son andàite vers n'àutra për beive d'eva; ma a l'han pa pasià soa sèj. Pura voi i seve nen tornà a mi. I lo diso mi, ël Signor.

9I l'hai colpive con ël carbon e la suitin-a, tùit vòstri giardin, vòste vìgne, ij vòstri fié e vòstri olivé a son ëstàit mangià da j'aliòstre. Con tut lòn vojàutri i seve pa tornà a mi. I lo diso mi, ël Signor.

10I l'hai mandà an mes ëd vojàutri 'l contacc, com an Egit; i l'hai massà vòstri giovo con la spa, e lassà ciapé ij vòsti cavaj; i l'hai fave nasté l'odor d'anfession dij campament fin-a sota vòst nas. Pura voi i seve pa tornà a mi. I lo diso mi, ël Signor.

11I l'hai bolversave, coma Sòdoma e Gomora[1], che Dé a l'ha dëstruvù; e vojàutri i seve vnùit a esse com un tissonèt gavà dal feu. Pura, con tut lòn, voi i seve pa tornà a mi. I lo diso mi, ël Signor.

12A l'é për sòn, che mi 'v tratrai dla midema manera, Israel; e da già che 't traterai përparèj, prónte al rëscontr con tò Dé, Israel! 13përchè col che a l'ha fàit le montagne e creà 'l vent, e che a fà conòsse a l'òm ij sò pensé, col che a fà vnì l'aurora top, e che a marcia an sël cò dla tèra: e bin, sò nòm a l'é 'l Signor, Dé dl'Univers.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr. Génesi 19:24.