La fin dl'ann[modifiché]

Mentre che dzora al mond, lusente e spësse,
splendo le stèile dla gran vòlta scura,
e l'ànima dla gent, legera e pura
andeurm le còse con milion 'd carësse;

mentre j'erbo, seugnand tute le blësse
dla primavera santa dla natura,
a slargo ij pòvri branch sensa verdura,
sot la rosà ch'a-j ven da cole autësse:

l'anada neuva ch'a s'avansa, a invita
con ij color dle reuse, nòstra rassa:
mentre la veja adasi, adasi an chita...

E 'ntant ël Temp etern, sla tèra a passa,
come 'n gigant, indiferent dla vita,
e dle còse ch'a incontra, e 'd lòn ch'a lassa!

Gioann Gianotti (Ast 1867-Turin 1947)