Elisabetta Silvestri/Lètra al mè òm
Lètra al mè òm[modifiché]
Ciao Nano,
i sôn pensà dë scrìvat na lètra, parchè dë parsona igh riesci pu a parlat. I vorarii che tit setassi tranquil su na cadrega on moment e che ti ’scolti on cicin col ch’i gh’hò da dit. Am piasarìa che për on moment, intant che ti legi, ti sarassi sù j’eucc e ti tornassi ’ndrera con la memòria…
Tit ricòrdi, Nano, dë quand i m’oma cognossù? Ti sè, agh è passà già quasi 30 ani… Mi ’m ricòrdi come ti sevi bèl, ti gh’avevi na lambrèta tuta scassà, at vegna ’n ment? Alora i sévan inamorà, agh voreva pòch për ëstà ben e ’m bastava che tim piavi la man për tocà ël cel int on second! Ti sevi on bèl moretin, tigh davi denta a lavrà, ti fasevi ij straordinari për podé guadagnà pussè, për vess a pòst e ’ndà via da cà! Tit ricòrdi mè pà ch’al podeva mia s-ciarat? Ma ti ti sè stai pussè fòrt dë lu, ti sè fai tanto ruscà fina che peu igh l’oma fai a sposass int la nòstra bèla gesiolina… Che di meraviglios! Tit ricòrdi? I sévan tuti emossionà, anca mè pà al magonava… It hevi mai vist così elegant, ti smejavi n’àltar! I sevi orgogliosa col di-lì, parchè i savevi dë sposà për la vita on òman brav e bèl. In cinch ani i soma impinì la cà con tri bèj fiolin… Tit ricòrdi quand l’è nassù ël nòstar prim fieu? Ti sè ’ndai dë corsa fina in gesa për ringrassià ’l Signor! E ti piangevi për ël bèl regal ch’l’eva gnù giò dal cel. In tuti sti ani dë matrimòni i sôn sémpar cercà dë fàt mancà gnenta e tra lavor, famiglia e cà i m’hò pròpi dài da fà. Tirà grand tri fieuj l’è mia ’mè dil!, e ti tim sè sémpar stai visin: tit ricòrdi al parco, al màr, quand i ’ndàvan in montagna a caminà… che stracadi…! Ma che felicità! Mi, ti la sè, i m’hò sémpar contentà dë pòch, am bastava na tò paròla bona, për fàm passà tuta la strachèssa e ricomincià sensa fadiga la giornà! I n’oma passà tanti dë ròbi, bèli e anca bruti. I nòstar fieuj i hin gnù sù ben e tuti i vorarìan trovà on lavor për andà fòra d’in cà e mia pesà su dë num. Ma dèss ch’i sévan comincià a stà ben… dèss mi igh riesci pu a capì cos a gh’è sucèss! T’sè mia pu coma ti sevi prima… Dèss la sera ti sòrti sémpar pussè dë spèss… Ti sè fai dij amis ch’i hin mia pròpi ël màssim… it l’hò giamò dì… làssaj ëstà. A smea ca ti sè perdù la trebisonda, ti vivi come vun ch’a gh’ha pu ’d sciarvèla… Peu da quand t’sè gnù cà e t’sè dì ch’it avévan licensià… gh’è comincià l’infèrno! Tuti ij di sémpar pussè cioch, tanto da fà svargognà anca ij fieuj… E peu, ’mè s’al fussa nincora ’sè, tuta la tò rabia… chissà parchè tim la devi sbatà tuta su dë mi! Dìsam on pò: ma cos i sôn fai dë mal?! Parchè i devi subì tuta la tò violensa?! E dèss ch’i sôn chì a l’ospedal cont on eucc négar e la spala incrinà, i sôn trovà ’l temp dë scrìvat, con la speransa che tim ascolti, che tim ascolti për dabôn... Nano, fasoma insì: tuti ij vòlti ch’at vegna vòja dë picam, fèrmat on moment: cunta fin a des, fà on bèl respir e cerca dë dominà la fòrsa dël tò brasc, che në sgiafôn violent al pòda diventà na carèssa mòrbida… E pròva, i të scongiuri, pròva a guardam int j’eucc, e lassa ch’it brasci sù. Mi i la sò che dadrera dla tò rabia a gh’è ancora col fieu ch’i sôn cognussù: làssal gnì fòra!... e ti vedarè… ch’a ’ndarà tut a pòst…
Ciao Nano e… quand i vegni cà, andoma a mangià ’n gelato?
Nòta. Cola lètra-chì l’è domà n’idea dë fantasìa: mi i sôn fortunà, për ël mè òman am sèrva pròpi mia. Ma dë dòni int la situassiôn dë cola dla lètra a smea ch’agh në sìa ancora tròpi…
Traduzione italian-a: Lettera a mio marito