Un rissolin

CIARAFIAND ant un armari
për fè torna San Martin
da ’n pachèt pien dë scartari
l’é scapaje un rissolin.

Pian pianin l’hai carëssalo!
Biond e fin come òr filà,
chi sa mai, se l’hai guernalo,
quante còse a ricorderà.

E rivëdo ant la memoria
mila teste scarpentà
e rifass tuta la stòria
dle mie cite an-namorà.

... Ma Nineta a l’era brun-a
e Maria color dl’henné,
Lussìa, peuj, second la lun-a,
nèira, rossa ò platineé.

Sai pi nen da che testin-a
a sio vnume sti cavèj.
Ò testin-a rissolin-a,
che regret pi nen savèj!

Che regret! Drinta n’armari
j’era un seugn: chi lo savìa?
Da ‘n pachèt pien dë scartari
un soris l’é scapà via.

Un soris, forse na stòria.
Bruta ò bela, chi lo sa?
Un soris sensa memòria
ch’a së spérd ant ël passà.

Da Ël Tòr N° 25 ~ 15 otóber 1946.