Ël bal dlë stèile[modifiché]

QUAND CHE la neuit s’avsin-a,
quand che le ombre a calo,
là ’d zora dla colin-a
tute le stèile a balo.
Balo con deuit,
con mila inchin:
quand ch’a l’è neuit
quanti ciairin !
La lun-a a fà sò viagi
mentre le stèile a giro,
le stèile a sò passagi
s’inchin-o e peui sospiro.

Sospiro pian,
balo con deuit,
ij seugn a van
quand ch’a l’é neuit.
Le nìvole a së sperdo
giugand ansema al vent,
ij seugn ’d cò lor as perdo
darera a un fil d’argent.
Lontan, lontan,
giugand a cheuit,
së sperdo e a van
quand ch’a l’è neuit.

Da Ël Tòr N° 9/10 ~ 22 Dzèmber 1945.