Carlo Baretti/Pasieve pasieve

PASIEVE...! PASIEVE...!

Mach l’atra seira mentre ’ndava a spass
Mentre mi ’ndava...
J’eu vist dapé dai porti ambarônà
Tanta ’d sa gent e tuti sarà s-ciass,
Che a tuta prima, për da bôn, ô smiava
La piassa granda quand ch’is fa ’l mercà...
’N mes j’eva ne strôp ëd farinei
Tuti rangià ’nt un reu
Côn ’na maseta ’d piume sui capei
Ch’i vardavô ’n padrôn tut vestì ’d bleu
Ch’ô stava drit ansima a ’na bancheta
E ôi fava ’d segn a tucc con ’na bacheta...
Basta là che rassa ’d gieu da fè!...
’N j’elô pì gnuñe laude da ’nventè?
Un ô sôfiava drinta a n’ambôssôr,
Un ciucciava ’na pipa sberlusenta
Come ’l fônd d’una brônssa dla pôlenta,
N’atr ô fumava un bastôn fat a tôirôr...
E ’nt un cantôn, côn n’aria d’impôrtanssa
Un fôlatôn côn un batocc an man
Ô ’s dava di patôn su ’na gran panssa,
Dapé da n’atr labran
Che côn dôe querce larghe côme ’n val
Piantava pì rabel che ’n tempôral.
Chèl là ’n mes, côn quat righe sul capel
Quand ch’ô sentiva a fé ’n pò trop bôrdel
Ôi fava ’d segn, côm ô voreissa dì:
- Pasieve, fieui...! Pasieve...! -
Bônom d’un bônômass!...
Côm ô pôdavlô mai fesse capì,
S’ô l’ava ’dmà da fè côn d’ii rascass
Ma senssa educassion e dissipliña...?
Propi parei, j’eu vistlô fiña mì...!
Bastava ch’ô vireissa un po’ la schiña
Che j’acc da l’atra i stavô lì a vardesse;
I favô tucc ël mort.
E quand ch’ô capitava peu a viresse
Smiava l’istess côm ô parleissa ai can,
Côm ô parleissa...
Côn pì ch’ôi fava ’d segn côn le dôi man
- Pasieve, fieui!... Pasieve...! –
Côn pì che gnun ô smiava se sfôrseissa
Mach per desdéssi, mach per feie tort,
A fè sarabanda ’ncô pì fort...

(Andôa a descriv an dialet d’Môndvì la prima volta ch’a l’à vist una banda musical.)

Da Armanach piemontèis për ël 1932. Arpijà an Salutme ’l Mòro A l’Anssëgna dij Brandé Turin 1935.