Carlo Baretti/Për vnì vej

Për vnì vej

J'eva 'n vej d'otant'ani e forse 'd pì
Ch'o portava le bestie a la pastura
E o marciava sui brich sensa paura
Com o 'ndeissa slë stèrni bele sì.

– Com a vala, brav òm? Feme 'n piasì:
Veulì vendme 'l segret për fé la cura?
Se la vita sì bass a l'é tant dura,
Voi com i feve a resté sempre ardì? –

Chèl om varda con l'aria patriarcal
E voltandje la schin-na a la montagna
Om fa sègn con la man giù vèrs la val.

– S'eva là bass, la vèghi?… A vala 'n giù?
Eben, j'heu sempre avula për compagna,
Ma mi j'heu mai sercà 'd fela 'ndé 'n su.