Carlo Baretti/La Carmagnòla

La Carmagnòla

CARI AMIS, se la memoria
Sèrv ancora a fé dij cont
Veuj arvëde un po’ la stòria
Dël mè vei e bel Piemont.
I veuj deje n’arpassada
Ai bej temp ch’a pòrto impress
Tra le date d’un’anada
Tanti seugn dël nòstr progress
E tornemne a col dì là
Ch’i l’eu fait n’eredità.

Fèrm an mes a la bataja
Soridend sota ai barbis
Tra la sfida e la mitraja
Dij potent e dij nemis,
Ij mè vej l’han fame erede
D’un vestì republican
Con l’esempi d’una fede
Ant l’Italia e j’Italian
E a l’han dime: ten-lo lì
Ch’a l’è sempre un bel vestì.

E così ant na cassia ’d tòla
L’è restame tra le man
La mia bela carmagnòla
D’un pann fin color safran.
Fàita un pòch a la goliarda
Da ’n sartor ëd coi an piòta
La bordura e la cocarda
Atacà su la matlòta
E la vita un po’ sancrà,
L’è una vera rarità.

I mè vej a l’avìo piala
Da la mòda dij Fransèis
Ma purtròp a l’han portala
Mach adòss për pòchi mèis.
E l’è stait un gran darmage
Per coi cari mè parent
Che an partend për ël gran viage
L’han scrivù sul testament:
Ten-la ben e vendla mai...
Vnirà un dì ch’at ven a tai.

Mi, d’anlora, con giudissi
L’eu guernà tra i mé tesòr
Col ricòrd con ’d sacrifissi,
Com a fussa n’oget d’òr.
Ma ij bandì con prepotenza
Una neuit, mentre i deurmia,
L’han forsame la chërdensa:
Son riuscì a portemla via

E poi dòp, costi balòss,
Son-ne pà butassla adòss?
Nen savend come ch’a fassa
A tratela con bel deuit,
L’han portala su la piassa
Spassëgiand ël dì e la neuit.
Sensa msura né criteri,
Arvisandse ant ël pautass,

A l’han fane un diavoleri
Com a fussa un tòch dë strass.
L’han mandà quasi a rabel
Un ricòrd polid e bel.
Mi, a bon cont, l’eu la manera
D’artrovela, ma pitost
Chi sarà la lavandera
Ch’a peudrà butemla a pòst?

Deje torna l’elegansa
La virtù dël portament
La fiducia e la speransa
Për l’avnì dla nostra gent?
Come fé a portela istess
Su la stra dël nostr progress?
Ventrà fé na lavatura
Con le frange e con ij fiòch

E arsentela ant l’aqua pura
Për dle sman-e e ancora un pòch.
Sèrti odor ch’a fan vnì mal
E ’l ricòrd dle brute fàcie
D’coi ch’a l’ha butale an bal,
J’andarà d’ij bej fërton
E na spòrta ’d bon savon...

Da Ël Tòr N° 15 ~ 11 Magg 1946